10 تکنیک هنری مدرن که باید درباره آن‌ها بدانید

در این مقاله به معرفی 10 تکنیک هنری مدرن که درباره آن‌ها باید بدانید، پرداخته‌ایم.

تقریباً هر جنبش هنری دارای مجموعه‌ای از تکنیک‌های تعیین‌شده خود است، در حالی که هر تکنیک هنری هدف عملکردی خود و حتی گاهی معنای نمادین خود را دارد.

برای برخی، تاریخ هنر می تواند ترسناک و پیچیده به نظر برسد، که با صدها اصطلاح و ایده خاص تنیده شده است. درک تکنیک های مختلف هنری نیز می تواند گیج کننده باشد. هر تکنیک به برداشت کلی از یک اثر هنری کمک می کند و به هنرمند کمک می کند پتانسیل بیانی خود را غنی کند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد 10 تکنیک هنری محبوب و اهداف آنها به ادامه مطلب مراجعه کنید.

امپاستو (Impasto): امپاستو تکنیکی است که در آن رنگ به صورت ضخیم و بافت‌دار روی بوم قرار می‌گیرد. این تکنیک به نقاشی حجم و عمق می‌بخشد و باعث می‌شود که نور به شکل‌های مختلفی از سطح رنگ منعکس شود. هنرمندان معروفی مانند ونسان ونگوگ از این تکنیک برای ایجاد آثار پرانرژی و پویا استفاده کرده‌اند.

تکنیک ایمپاستو از همان روزهای اولیه نقاشی رنگ روغن برای هنرمندان شناخته شده بود. به طور خاص، رامبراند ون راین به خاطر لایه های ضخیم و بافت رنگش معروف بود.

کلاژ (Collage): کلاژ به معنای چسباندن تکه‌های مختلف مواد مانند کاغذ، پارچه، عکس و اشیاء دیگر بر روی یک سطح صاف است. این تکنیک به هنرمندان اجازه می‌دهد تا ترکیبات جدید و خلاقانه‌ای ایجاد کنند. کلاژ در اوایل قرن بیستم توسط هنرمندانی مانند پابلو پیکاسو و ژرژ براک به عنوان یک تکنیک هنری معرفی شد و به سرعت محبوبیت یافت.

این تکنیک در روزهای آغازین قرن بیستم هنگامی که به عنوان یک شکل هنری مشروعیت یافت، اهمیت ویژه‌ای پیدا کرد. کلاژ یکی از هنرهای برجسته کوبیست ها بود. پابلو پیکاسو و ژرژ براک ترکیب‌های مسطح خود را از بریده‌های روزنامه، موسیقی، طراحی، نقاشی و عناصر دیگر جمع‌آوری کردند. بعدها، تکنیک کولاژ توسط دادائیست ها و سوررئالیست ها به کار گرفته شد و بیشتر به تکنیک فوتومونتاژ تبدیل شد. این هنوز هم در هنر معاصر استفاده می شود، اگرچه بیشتر به شکل دیجیتال.

تکنیک هنری مدرن

آسامبلاژ (Assemblage): آسامبلاژ شبیه به کلاژ است، اما به جای استفاده از مواد دو‌بعدی، از اشیاء سه‌بعدی استفاده می‌کند. این تکنیک به هنرمندان اجازه می‌دهد تا آثار هنری سه‌بعدی و مجسمه‌مانند خلق کنند. آسامبلاژ می‌تواند شامل اشیاء روزمره، قطعات فلزی، چوب و هر چیز دیگری باشد که هنرمند می‌خواهد در اثر خود استفاده کند.

اسمبلاژ یک تکنیک محبوب در میان سوررئالیست ها بود. به ویژه، اثر شی (صبحانه با خز) اثر هنرمند سوئیسی مرت اوپنهایم، یک ست چای چینی را با خز غزال ترکیب کرد و به طور موثری هر دو ماده را برای عملکرد اصلی خود بی فایده کرد.

تکنیک شیء آماده یا یافت شده در سالهای ارائه اولیه خود سر و صدای زیادی به پا کرد. Readymades مفهوم خلاقیت هنری و میزان مشارکت مورد نیاز از طرف هنرمند را به چالش کشید. پیشگامانی مانند مارسل دوشان به‌جای خلق زحمت‌کشانه اثر با تکمیل مهارت‌ها و تکنیک‌هایشان، به سادگی اشیایی را که قبلاً وجود داشتند، برداشتند و اهداف و معانی آنها را دوباره اختراع کردند. بنابراین، عمل ساده انتخاب برای بیان هنری ایجاد شد.

حتی امروزه تکنیک آماده‌ یکی از بحث‌برانگیزترین تکنیک‌های هنری است. با این حال، خود را محکم در تاریخ هنر جای داد و حتی مستقیماً باعث ظهور یک جنبش هنری جدید به نام مفهوم گرایی شد. هنر مفهومی، ایده‌های هنری را بر کیفیت‌های زیبایی‌شناختی یک اثر هنری مقدم می‌دارد و از محدودیت‌های مادی فراتر می‌رود.

کیاروسکورو (ایتالیایی: Chiaroscuro ) یا سایه‌روشن (به انگلیسی: light-dark )، به‌کارگیری تضادهای شدید بین رنگسایه‌های تیره و روشن در نقاشی به شکلی است که نمود آن در ترکیب‌بندی کل اثر به چشم آید.

کیاروسکورو یک تکنیک قدیمی است که معمولاً در دوره رنسانس استفاده می شد. اصطلاح ایتالیایی به استفاده از تضادهای شدید بین رنگ‌های تیره و روشن مربوط می‌شود که منجر به تأثیری دراماتیک بر مخاطب اثر می‌شود. کیاروسکورو برای هنر باروک اهمیت ویژه ای داشت. از آنجایی که باروک یک جنبش هنری دراماتیک و برانگیزاننده همدلی بود، به خاطر احساسات شدیدی که به ایجاد آن کمک کرد، ارزشمند بود.

Divisionism یا پوینتیلیسم (به فرانسوی: Pointillisme) شکلی از نقاشی است که در آن هنرمندان از نقاط کوچک و جداگانه رنگ برای ایجاد یک تصویر استفاده می‌کنند. اصطلاح “Pointillism” اولین بار توسط فلیکس فنئون منتقد هنری در سال ۱۸۸۶ برای توصیف آثار ژرژ سورا به کار رفت.تکنیک پوینتیلیست به ویژه برای ایجاد توهم نور و حرکت مؤثر است. هنرمندان با نقاشی با نقاط رنگ خالص و غیر مخلوط، با دقت کار می‌کنند تا تصویری از هزاران نقطه ریز بسازند.

تقسیم گرایی یک تکنیک هنری است که بر یک توهم نوری ساده تکیه دارد. هنرمندان دیویژیونیست به جای ترکیب کردن رنگ‌ها قبل از اعمال آن‌ها روی بوم، با رنگ‌های ساده و غیرقابل ترکیب کار می‌کردند و آن‌ها را در حرکات کوچک به هم نزدیک می‌کردند. با توجه به تفاوت های ظریف درک چشم انسان، بینندگان کل ترکیب را می‌بینند، جایی که رنگ های ساده به رنگ های پیچیده تر و ظریف تر ترکیب شدند. درست مانند امپرسیونیسم، دیویزیونیسم محصول اکتشافات قرن خود از اپتیک، نور و ادراک انسانی بود. با این حال، بسیاری از معاصران دیویزیونیست ها را متهم کردند که در آثارشان روحیه ای نداشتند، با توهماتی که مولفه های معنوی و زیبایی شناختی هنر را از بین می برد. در واقع، با وجود تنوع مضامین و موضوعات، اکثر نقاشی‌های دیویزیونیست اساساً یکسان به نظر می‌رسند، با اشکال و پالت‌های رنگی یکسان.

نقاشی دیجیتال (Digital Painting): نقاشی دیجیتال با استفاده از نرم‌افزارهای کامپیوتری و ابزارهای دیجیتال مانند تبلت‌های گرافیکی انجام می‌شود. این تکنیک به هنرمندان اجازه می‌دهد تا بدون محدودیت‌های فیزیکی، آثار هنری خود را خلق کنند. نقاشی دیجیتال به دلیل امکانات و ابزارهای متنوعی که ارائه می‌دهد، در دنیای هنرهای تجسمی بسیار محبوب شده است.

تکنیک هنری مدرن

نقاشی دیواری (Fresco Painting): نقاشی دیواری شامل ایجاد نقاشی‌های بزرگ روی دیوارها است. این تکنیک از زمان‌های باستان تا به امروز مورد استفاده قرار گرفته و به هنرمندان اجازه می‌دهد تا پیام‌ها و داستان‌های خود را به صورت عمومی به نمایش بگذارند. نقاشی دیواری می‌تواند شامل موضوعات مختلفی از جمله تاریخ، فرهنگ و مسائل اجتماعی باشد.

فرِسْکو (به انگلیسی: fresco) یا فرسک (به فرانسوی: fresque) یا دیوارنگاره واژه‌ای است که برای اشاره به چندین شیوهٔ نقاشی-مرتبط با هم- بر روی گچ، دیوار یا سقف به‌کار می‌رود. واژهٔ فرسکو ریشه در لغت ایتالیایی فرسکو-به معنی تَر و تازگی- دارد. شیوهٔ نقاشی فرسکو اغلب در دورهٔ رنسانس و دوران هنری پیش از آن استفاده می‌شده‌است.

نقاشی با اسپری (Spray Painting): نقاشی با اسپری تکنیکی است که در آن از اسپری رنگ برای ایجاد آثار هنری استفاده می‌شود. این تکنیک به ویژه در هنر خیابانی و گرافیتی محبوب است. هنرمندان با استفاده از اسپری رنگ می‌توانند طرح‌های بزرگ و پیچیده‌ای را روی دیوارها و سطوح دیگر ایجاد کنند.

نقاشی با انگشت (Finger Painting): نقاشی با انگشت شامل استفاده از انگشتان برای ایجاد نقاشی‌های منحصر به فرد است. این تکنیک به هنرمندان اجازه می‌دهد تا بافت‌ها و جلوه‌های خاصی را در آثار خود ایجاد کنند. نقاشی با انگشت به ویژه برای کودکان و هنرمندان مبتدی جذاب است، زیرا نیاز به ابزارهای خاصی ندارد و به راحتی قابل انجام است.

آیا تکنیک خاصی هست که بیشتر به آن علاقه‌مند باشید؟

منبع 10 تکنیک هنری مدرن که باید درباره آن‌ها بدانید