در راستای حمایت بیشتر از فیلمسازان مستقل و دارای آینده روشن، این بار دریچه سینما با یوسف حاتمی کیا به صحبت نشسته است.
اولین فیلمتان چگونه جرقه خورد؟ چرا فیلم ساز شدید؟
از زمان هنرستان ساخت فیلم را شروع کردم. دلیل روشنی هم دارد به جهت اینکه در هنرستان صداو سیما درس می خواندم و بستر لازم برای این کار مهیا بود. اما کار جدی من در سن 16 سالگی با ساخت مستندی برای برنامه تلویزیونی 90 آغاز شد. بیننده های میلیونی این برنامه و امکان تولید اثری برای آنها، برای من تجربه‌ای جدی و البته جذاب بود.
ماجرای ساخت فیلم داستانی تا حدودی با تجربه قبلی که اشاره کردم، فرق داشت. در دانشگاه معنای فیلسمازی برای من رنگ دیگری گرفت و محصول این دوره هم ساخت فیلم کوتاه 6 دقیقه ای بود که بعدها موفقیت هایی را هم بدست آورد. سال اول دانشگاه بودم که این فیلم ساخته شد.
هنوز لقب فیلمساز را برای خود بزرگ می دانم و ترجیح می دهم که خودم را گرفتار این عناوین و لقب ها نکنم. اینطور احساس می کنم دستم برای انجام ایده ها و تجربیات جدید بازتر هست. البته من در خانواده ای بزرگ شدم که همیشه حرف اول و آخرش بحث در مورد تصویر، نور و صدا بوده و سینما را نه می توان و نه باید از ساختار خانواده ما جدا کرد.
آیا تا کنون فیلم هایتان در جشنواره ای موفق به کسب عنوان شده اند؟ به همراه توضیح بفرمایید.
همان فیلمی که در سال اول دانشگاه ساختم در جشنواره تصویر سال جایزه گرفت.
نظرتان درباره دریچه سینما چیست؟
عنوان دریچه برای این رسانه انتخاب دقیقی بوده. دریچه راه نفسی برای فیلمسازان جوان ایرانی شده تا تجربه فیلمسازی خودشان را با آدم هایی از فرهنگ ها، زبان ها و دنیاهای دیگر به اشتراک بگذارند.
فیلم آینده تان چیست؟
روزهای خاصی را پشت سرمی گذارم. فرصت پیدا کردم تا موقعیت جدیدی در فیلمسازی را درک کنم. این روزها مشغول پیش تولید فیلم کوتاهی با عنوان ملاقات شیشه ای هستم که در .ژانرجنگی تعریف می شود. حضور در این عرصه تجربه متفاوت و البته آشنایی برای من به شمار می آید
دریچه سینما با آرزوی تندرستی برای ابراهیم حاتمی کیا، از صمیم دل برای یوسف حاتمی کیا ادای احترام می کند.
