موسیقی انیمیشن رایا و آخرین اژدها (جیمز نیوتن هاوارد)

دانلود موسیقی انیمیشن رایا و آخرین اژدها(جیمز نیوتن هاوارد) به همراه نقد و بررسی آن ها.

💽Album: Raya and the Last Dragon (Original Motion Picture Soundtrack)
👥Artists:
👤James Newton Howard
🎧Total tracks: 24.
🗂Category: album
📆Published on: 2021-02-26
🎬 Film_Music_Collection 🎶

در اواخر دهه 1990 و اوایل دهه 2000 جیمز نیوتن هاوارد آهنگساز اصلی انیمیشن های اصلی دیزنی بود، و موسیقی انیمیشن هایی چون دایناسور، آتلانتیس: امپراتوری گمشده و سیاره گنج را نوشت، اما بعد از آن دوران فقط موسیقی یک فیلم انیمیشنی را به ثمر رساند: گنومئو و ژولیت در سال 2011.

موسیقی انیمیشن رایا و آخرین اژدها را می توان بازگشت هاوارد با رویکرد جدید به کارهای انیمیشن دانست. این اثر مجموعه ای از پالت سمفونیک سنتی با مقادیر بسیاری زیادی موسیقی الکترونیکی می باشد و به طرز قبل توجهی در ایجاد لحن و احساسِ مناسب برای جهان داستانی فیلم، موفق عمل می کند.

نقد اثر

نوشته مهدی قویدل

بسیاری از منتقدین به وجود حجم زیادی از موسیقی الکترونیکی در موسیقی انیمیشن رایا و آخرین اژدها نقد وارد کرده اند. برای مثال در همان قطعه اول “Prologue” بافت هایی که هاوارد برای بدست آوردن صدای دنیای رایا استفاده کرده است، به طرز غیرمنتظره ای الکترونیکی هستند.

در این قطعه ریتم های پردازش شده رقص مانند، ایده های کوبه ای با صداهایی که مشخصا متعلق به مناطقی از آسیای شرقی هستند، شنیده می شود. یک گروه کر نیز وجود دارد که ما را به یاد گروه کر جیمز هورنر در فیلم آواتار می اندازد.

بدون تردید انتخاب این ها تصادفی نیست اما گستردگی آن به حدی است که جهان موسیقایی رایا را از یک محدوده خاص فراتر می برد (اگر در همین قطعه یک ویولن یهودی، یک شیپور آفریقایی و حتی سازهای هندی می شنیدید چیزی بر تعجب شما نمی افزود).

اولین تم رایا را در قطعه “Young Raya and Namaari” می شنویم.

این قطعه که بیانگر شخصیت رایا می باشد خوشبینانه و گرم است. جالب ترین جمله موسیقایی در این قطعه را در دقیقه 1:00 می شنویم. رشته ای از زنگ های جادویی. همین قطعه نیز به راحتی می تواند با اشکال مختلف احساسی سازگار باشد.

این قطعه در انتها با سازهای زهی لرزانش شکلی تهدید کننده پیدا کرده و ما را به قطعه بعدی “خیانت” هدایت می کند.

قطعه بعدی “Betrayed” یک موسیقی اکشن می باشد و به آثار دهه 1990 نیوتن هاوارد موسیقی فیلم هایی چون The Postman و Waterworld () و دیگر موسیقی های اکشن او برای دیزنی می اندازد.

این قطعه جسورانه ارکسترال که اغلب با بافت های الکترونیکی همراه است ممکن است به نظر برخی افراد نامناسب باشد، زیرا تمرکز را ارکسترال دور می کند. اما در نظر بگیرید همین موسیقی برای ساختن دنیای بیگانه رایا رویکردی کاملا مناسب دارد.

هاوارد در ساختن پالت های متفاوت موسیقایی برای هر قبیله تلاشی انجام نمی دهد. او صرفا بر سفر رایا تمرکز کرده و مضامین خود را در قلب داستان قرار می دهد. بافت های دیگر نیز در هر قطعه این مضامین را احاطه می کنند.

تم سیسو را در قطعه “Enter the Dragon” می شنویم. و همانطور که مناسب شخصیت اوست یک نقش سه نتی کمی بازیگوش و سرگرم کننده است. این تم بعدا در “Sisu Swims” ظاهر می شود. قطعه اثیری که با احساس آزادی و آرامش در ارتباط است.

موسیقی انیمیشن رایا

بیشتر قطعات میانی شامل سکانس های اکشن و لحظاتی هستند که ابعاد مختلف داستان افشا می شود. در این سکانس ها معمولا موسیقی یا رویکردی اکشن پیدا می کند و یا همراه با یک سری تعلیق ها می شود.

برای مثال دو قطعه “Fleeing from Tail” و “Journey to Talon” نمونه های متعالیِ این قطعات هستند. “Dragon Graveyard” و “Spine Showdown” را می توان یکی از بهترین قطعه های فیلم دانست.

در قطعه “Spine Showdown” شاهد حضور یک ارکستر مجلل هستیم. سازهای کوبه ای و گروه کر نیز در این قطعه عظیم اند. در دقیقه 2:27 می توانید مضمون رایا را تشخیص دهید.

سازهای الکترونیکی نیز به طرز کاملا حساب شده ای به بافت ارکسترال پیوند زده شده اند. یکی از بهترین جاهایی که تم رایا کامل می شود قطعه “Brothers and Sisters” می باشد.

ریشه موسیقایی قطعه “Plans of Attack” موسیقی های راک الکترونیک دهه 1980 برمی گردد. این احتمالا یکی از قطعاتی است که مورد نفرت علاقمندان موسیقی های سنتی واقع می شود. اما باید توجه کنیم هاوارد هر چقدر به پایان قصه نزدیک می شویم و هر چقدر ابعاد انسانی داستان بیشتر می شود از میران سازهای الکترونیکی می کاهد.

نتیجه گیری

پیشتر نیز گفتم، بیشترین انتقادی که موسیقی هاوارد وارد شده بود، حجم گسترده سازهای الکترونیکی را نشانه گرفته بود. در کل یک دید غالبِ عجیب در نزد منتقدین موسیقی فیلم در جریان است که هر چقدر میزان استفاده از سینث سایزرها در اثر بیشتر باشد به همان میزان از ارزش آن موسیقی کاسته می شود، و این در حالیست که آنها هیچ توجهی نمی کنند که استفاده از آن در قصه و جهان داستانی منطقی است یا نه.

اگر از لحاظ تاریخی بررسی کنیم بیش از 45 سال است که موسیقی الکترونیکی و سینث سایزرها وارد سینما و موسیقی فیلم شده اند و بدون تردید زمان آن رسیده که این مفهوم را مورد پذیرش قرار دهیم.

اگر مطالب قبلی کانال را خوانده باشید بدون شک می دانید که من یکی از طرفداران موسیقی جیمز نیوتن هاوارد هستم. موسیقی فیلم رایا و آخرین اژدها نیز یکی از بهترین آثار اوست، اما باید اعتراف کرد هرگز به قدرتمندی کارهای اوج وی مانند Maleficent یا Fantastic Beasts نمی رسد.

با این وجود این موسیقی مجموعه ای از احساسات، انرژی و حتی ایده های عرفانی است که در ترکیبی از صداهای مصنوعی روح دنیای رایا را به تصویر می کشد.

نقد موسیقی انیمیشن رایا و خشم اژدها