روز جهانی داستان گویی هر سال در 20 مارچ جشن گرفته می‌شود. این روز، روزی است که مردم قصه گویی شفاهی را که نسل به نسل گشته و به ما رسیده است را گرامی می‌دارند.
همه ما ما در طول روز بارها و بارها به داستان سرایی شفاهی می‌پردازیم بدون اینکه متوجه آن باشیم. آیا تا به حال برای فرزندانتان قبل از خواب قصه گفته‌اید؟ آیا تا به حال خاطرات کودکی خود با خواهر یا برادر را برای کسی تعریف کرده‌اید؟ این‌ها نمونه‌هایی از داستان سرایی شفاهی هستند.
داستان سرایی شفاهی تجربیات ما را برای مخاطب روشن می‌کند. این مخاطب می‌تواند فرزندان، همسر، دوست یا هرکسی باشد. داستان نویسان حرفه‌ای نیز برای گروه‌های مختلف مردم داستان می‌گویند. هنگام گفتن داستان، اکثر مردم از حرکات، حالات چهره و تن صداهای مختلف استفاده می‌کنند.
داستان سرایی شفاهی علاوه بر ایجاد یک ارتباط، خاطرات را یادآوری می‌کند و ما را به گذشته متصل می‌کند. داستان سرایی شفاهی خلاقیت و تجسم را تقویت می‌کند. در این مطلب در مورد روز جهانی داستان گویی بیشتر خواهیم گفت.
تاریخچه روز جهانی داستان گویی
از زمان وجود بشر، داستان سرایی همراه ما بوده است. در واقع، دنیای اطراف ما بدون روایت بی معنا می‌شود. در طول تاریخ، داستان‌سرایان در فرهنگ‌های سراسر جهان مورد احترام و تجلیل قرار گرفته‌اند. اغلب آن‌ها عنوان رهبران، معلمان، سرگرم‌کنندگان شناخته می‌شوند.
روز جهانی داستان گویی برای اولین بار به‌عنوان یک روز ملی در سوئد در حدود سال 1991 آغاز شد. این روز که به “Alla berättares dag” نام داشت به معنای روز همه داستان نویسان است. سپس در سال 1997، قصه گویان در استرالیا مراسمی پنج هفته‌ای از داستان را جشن گرفتند.
این روز به‌عنوان روز جهانی راویان شفاهی هم شناخته شد. در این زمان، مکزیک و سایر کشورهای آمریکای لاتین روز ملی داستان نویسان خود را جشن می‌گرفتند. در سال 2002، اسکاندیناوی‌ها شبکه وب داستان سرایی خود را به نام Ratatosk ایجاد کردند.
به همین منوال روز ملی داستان سرایی از سوئد به نروژ، دانمارک، فنلاند و استونی گسترش پیدا کرد. سپس روز جهانی داستان گویی از سال 2003، در کشورهای دیگر از جمله کانادا گسترش یافت. امروزه رویدادهای داستان سرایی در همه قاره‌ها در 20 مارچ جشن گرفته می‌شود.
قدرت داستان سرایی
روز جهانی داستان گویی بهانه خوبی شد که به قدرت داستان سرایی بپردازیم و از تأثیر عجیب قصه گویی بگوییم. هر شخصی که دقایقی در کتابی غرق شده، یا از رفتن به رختخواب خودداری کرده که والدینش برایش داستانی بخوانند، قدرت داستان سرایی را درک می‌کند. قصه‌ها ما را به قلمروهای دیگر می‌برند و به ما اجازه می‌دهند که زندگی‌های متعددی را تخیل کنیم. آن‌ها به ما الهام می‌دهند که انسان‌های بهتری باشیم و به ما کمک می‌کنند اطرافیانمان را درک کنیم.
داستان‌ها به دانش، آموزش و یادگیری کمک می‌کنند. هر نسلی می‌تواند با داستان‌های جذاب خود، خرد خود را به نسل بعدی منتقل کند. از طریق داستان‌گویی می‌توانیم مهارت‌هایی مانند همدلی را تمرین کنیم. همچنین می‌توانیم خود را به‌جای دیگران بگذاریم که بتوانیم جهان را از نگاه آن‌ها ببینیم. ما همچنین می‌توانیم از تجربیات و مصیبت‌های شخصیت‌های داستان درس بگیریم. از این طریق کمتر احتمال دارد که خودمان اشتباهات مشابهی را مرتکب شویم.
داستان سرایی برای هویت فرهنگی و حفظ آن نیز حیاتی است. به‌عنوان مثال، برخی از جوامع بومی، ارزش‌های فرهنگی را از طریق داستان گویی آموزش می‌دهند. داستان‌ها به ما درباره مردم، مکان‌ها، کشورها و فرهنگ‌های مختلف می‌آموزند. جهانی بودن داستان به ایجاد ارتباطات و تجربیات مشترک بین همه کمک می‌کنند.
امروزه حتی می‌توان از داستان سرایی برای کسب و کار، به‌ویژه بازاریابی استفاده کرد. برای ایجاد یک تبلیغ مناسب که مخاطبان زیادی را به خود جلب کند نیاز به یک داستان خیلی خوب دارید. این داستان‌ها نه تنها با ما ارتباط عاطفی برقرار می‌کنند، بلکه ما را بیشتر درگیر می‌کنند و بنابراین خاطره انگیزتر می‌شوند.
بخوانید:
آخرین داستانی که شنیده‌اید
روز جهانی داستان گویی جزئی از خاطره جمعی ما محسوب می‌شود. ما از کودکی با قصه‌های پدربزرگ و مادربزرگ‌هایمان بزرگ شده‌ایم. داستان‌ها به تخیل، تجسم و خلاقیت ما کمک کردند. آن‌ها قسمت مهمی از زندگی ما بوده‌اند و حتی می‌توان گفت قسمتی از شخصیت ما را شکل داده‌اند. شما هم از آخرین داستانی که شنیده‌اید و برای شما خیلی تاثیرگذار بوده است، برای ما بگویید.
