موسیقی متن فیلم پیک (ابل کورزنیوفسکی)

موسیقی متن فیلم پیک (ابل کورژِنیُوسکی ابل کورزنیوفسکی ) به همراه نقد و بررسی

💽Album: The Courier (Original Motion Picture Soundtrack)
👥Artists:
👤Abel Korzeniowski
🎧Total tracks: 18.
🗂Category: album
📆Published on: 2021-03
🎬 Film_Music_Collection 🎶

ابل کورزنیوفسکی، آهنگساز لهستانی را با موسیقی فیلم ترسناک راهبه(2018) به خاطر می آوریم. سه سال انتظار برای شنیدن اثر جدیدی از او ارزشش را دارد. اثری قدرتمند، دقیق و البته سرگرم کننده است.

کورزنیوفسکی موسیقی را در ورشو با ارکستر Sinfonia Varsovia ضبط کرد. او در مورد موسیقی خود می گوید: نقطه شروع برای من اضطراب مداوم و سرکوب نهفته در پشت پرده آهنین جنگ سرد بود.

صدا بعضی اوقات مانند تکه دیوار سیمانی، خام و خشن است، چیزی شبیه به خانه های پیش ساخته آن دوران.

نقد موسیقی متن فیلم پیک (ابل کورژِنیُوسکی)

مهدی قویدل

هسته اصلی موسیقی این فیلم یک والس است که به طور کامل در قطعه هفتم “It Has to Be You ()” شنیده می شود. بر طبق گفته های خود کورزنیوسکی این قطعه را می توان نماینده بی پروای رشد دوستی بین یک جاسوس تازه کار انگلیس و یک پناهنده روسی دانست. گویی که کورزنیوسکی جاسوسی را شبیه به یک رقص، پر از قطعات متحرک و نیاز به متخصص دانسته است.

این قطعه همچنین از کلاسیک بودن فضای فیلم صحبت می کند و با سبک شناسی دو سکانس مرکزی باله فیلم سازگار است، جایی که قطعه ای از موسیقی سرگئی پروکفیف و دریاچه قو از چایکوفسکی با شکوه کامل سمفونیک اش شنیده می شود.

در کل در متن فیلم، والس بسیار بیشتر از آنچه در آلبوم است شنیده می شود و به وضوح خود را به عنوان هویت اصلی ملودیک فیلم معرفی می کند.

شاید برجسته ترین ایده در موسیقی فیلم، مفهوم حرکت و جنبش باشد.

حرکت مردم، حرکت اطلاعات، چرخ های بوروکراسی و سیاست به طور مداوم در حال حرکت است، زیرا سه کشور در مرکز داستان – انگلیس، ایالات متحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی – سعی می کنند بهترین ها شگردها را در مقابل یکدیگر رقم بزنند.

ابل کورزنیوفسکی اجازه می دهد تا بافت های موسیقایی به طور مکرر در اطراف یکدیگر حرکت کنند، و اغلب یک بافت خاص را برجسته می کند تا ویژگی های مختلفی از شخصیت هایش را نمایان کند.

چند قطعه وجود دارد که می توان از آنها به عنوان برجسته ترین قطعه های آلبوم نام برد. نخست می توان به قطعه “First Contact ()” اشاره کرد. این قطعه با یک ویولنسل آرام و شوم شروع شده و از نیمه دوم سریع شده و سازهای دیگر نظر ویولن ها وارد می شوند. همچنین در زیر می توان یک خط پیانوی مبهم نیز تشخیص داد.

قطعه “Greville )” یک ایده سبک و ظریف پیتزیکاتو دارد و یک دونفره زیبا برای ویولن سل و پیانو دارد، زندگی راحت طبقه متوسط یک تاجر انگلیسی را با نگرش سرسختانه پس از جنگ ترسیم می کند.

جالب اینجاست که نکاتی از پیشرفت آکورد تم والس در اینجا وجود دارد که بذرهای پیش پرده را می کارد و بعداً درون مایه اصلی(تم اصلی) از همین قطعه شکوفا خواهد شد.

قطعه “Prelude ” برای سازهای زهی و کلارینت نوشته شده است. ظریف اما شوم و حتی کمی خواب آور است و تأثیرات مشخصی از موسیقی کلاسیک روسی در ساختار آن می توان مشاهده کرد. قطعه بعدی “Eyes of the State ” مانند خود KGB تاریک و تهدیدآمیز است.

اما موسیقی برای سکانس های اکشن فیلم به قرار زیر هستند: با قطعه “Spies and Typewriters ” شروع می شوند. سپس قطعه های “Our Last Trip to Moscow و در نهایت قطعه “Trenchcoats vs. KGB ” که یکی از برترین قطعه های فیلم است.

موسیقی از سکانس دستگیری به بعد تو خالی و خشن می شود. قطعه “Arrested” به همان اندازه که کورزنیوسکی خود گفته بود مانند دیواری سیمانی خام و خشن است.

زیرا تجربیات در زندان های شوروی را حکایت می کند. در قطعه “Cold Soup ” یکی از بهترین های این بخش از آلبوم است، ملودیک اما مانند یک مرثیه روزهای سخت گریویل را می سراید.

قطعه “Breakdown ” همان قطعه سوپ سرد است منتها با سرعتی بیشتر و تاریکی ای عمیق تر.

در مقایسه با قطعه های بالا “When You Come Home ” قطعه ای گرم تر است.

وقتی وین موفق می شود همسر خود را ببیند گویی که موسیقی نیز او را برای بازگشت به خانه دلگرم می کند. این قطعه به همراه قطعه بعدی “Maybe We Are Only Two People ” تسکین دهنده هستند و از رستگاری کاراکتر اصلی حکایت دارند. بسیاری از پیشرفتهای آکورد در اینجا دوباره مستقیماً از مضمون والس برداشته می شود.

پیانوی راپسودیک کورزنیوسکی و همراهی رشته های زهی به ضربه های تیمپانی(که از نظر احساسی قدرتمند هستند) به مخاطب این امکان را می دهد تا آزادی وین و بازگشت او به خانه به عنوان یک پیروزی حس کند.

در نهایت موسیقی ابل کورزنیوفسکی یک موسیقی هیجان انگیز جاسوسی کامل است، و متناسب با لحظات فیلم روایت خود را بیان می کند، اغلب در سکانس های اکشن فوق العاده پرانرژی ظاهر می شود، و یک تم اصلی به یاد ماندنی و زیبا اقتباس شده از والس های روسی دارد. دیگر چه می توان انتظار داشت؟

شاید تنها انتظار ما می تواند این باشد که کورزنیوسکی نه از هر سه سال یک بار، که موسیقی های بیشتری بنویسد.