بررسی و نقد فیلم عشایر Nomadland / یادداشت سعید عقیقی بر فیلم که در کانال تلگرام شخصی خودش منتشر کرده است:
Nomadland(2020)
نمونه بارزی از هم آمیزی کامیابی و‌ناکامی در فیلم نامه نویسی به شیوه خرده پیرنگ در فیلم جاده ای ، ترکیبی از صحنه های دونفره شامل تک گویی شخصیت فرعی برای شخصیت اصلی/بیننده ،لحظه های تنهایی شخصیت و صحنه های کوتاه دیالوگ-محور، بابازی های عالی فرنسیس مک دورمند و سونکی(در نقش سوَنکی)، موفقیت نسبی درفضاسازی و خلق صحنه های واقع گرایانه با شخصیت های واقعی.
تک گویی سونکی (و ایده مرگ قریب الوقوع اش) موثر ،صحنه گفت و گوی باب و فرن دیرهنگام و نا به جا، و حرف های لیندا می زودهنگام است
(دسیکا در امبرتو د دقیقا همین وضعیت -انصراف از خودکشی به خاطر سرنوشت یک سگ- را «می سازد»،اما فیلم ساز بیش از یک نمای درشت و یک نمای عکس العمل برای این وضعیت صرف نمی کند).
فیلم قابل توجهی که مهم ترین نکته اش -جدا از متقاعدکنندگی حیرت آور بازیگر اصلی،جمله ای ست که راننده ها و بی خانمان ها به هم می گویند، اما این جا برای مرده ها هم به کار می رود:«توی جاده می بینمت».
تصویری از طبقه اجتماعی ای که از سوی سینمای جریان اصلی غالبا نادیده گرفته شده، و شاید مهم ترین مشکل اش این باشد که زندگی به شیوه بی خانمان ها به شکلی که فیلم نشان می دهد«انتخاب»فرن است نه «اجبار» زندگی، و جا انداختن این تفاوت به چیزی بیش از تک گویی فرن درباره مرگ همسرش «بو»نیازدارد.
وقتی خواهرش در دفاع از فرن شیوه زندگی او را با سبک زندگی کهن آمریکایی مقایسه می کند، می فهمیم چرا به فیلم به اندازه ظرفیت اش موثر نیست:
«محافظه کاری»شاید یکی از جواب ها باشد.
فرن وقتی به مشکل می خورد،از خواهرش کمک می گیرد و دالی با ستایش از عجیب و غریب بودن او، همان کاری را می کند که فیلم نامه نویس در تمام طول فیلم برای جا انداختن اش تلاش می کند.
یکی از نشانه های محافظه کاری در فیلم، جایی ست که فیلم ساز هم در مهمانی و هم هنگام گرفتن پاکت پول ، از فرن یک طلبکار می سازد تا یک بی خانمان.
با این حال، نشانه هایی کم رنگ از اوایل دهه۱۹۷۰سینمای آمریکا در فیلم هست:دوره پنج قطعه آسان و مترسک، و جاده ای های وندرس ، که رگه هایی از واقعیت درخود داشت.
فیلم های دوره بحران، که برای حل کردنش از بانکدارها،بوکسورها، کماندوها و ساکنان سیاره های دیگر کاری برنمی آمد.
سینمایی که در گام اول نیاز به انسان داشت، و فیلم بابت همین انسانیت شایسته توجه است.
بررسی و نقد فیلم عشایر Nomadland
