نقد فیلم زیر آسمان باز Under the Open Sky
یک یاکوزای میانسال سابق پس از سیزده سال از زندان آزاد می شود و به محل سابق باز می گردد، جایی که او را به جرم قتل دستگیر کردند. او برای انطباق با جامعه، چشیدن آزادی، یافتن شغل و برقراری ارتباطی عادی تلاش می کند، اما در عین حال درگیر جستجوی مادرش است که در کودکی از او جدا شده بود و …
کارگردانی: Miwa Nishikawa
ستارگان: Kôji Yakusho, Seiji Rokkaku, Yukiya Kitamura, Hakuryû
قدرت و توانمندی یک بازیگر
نام انگلیسی: Under the Open Sky
نام فارسی: زیر آسمان باز
محصول: ۲۰۲۱
امتیاز: ۲.۵ از ۴ – 〇◐⬤⬤
نوشته :سارا
«مِیامِی» -یکی از افراد سابق گروه یاکوزاما- بعد از سیزده سال زندان حالا آزاد شده است. او که یتیم بوده و در سن پایین عضو این گروه مافیای بزرگ و قدرتمند ژاپنی شده بود، بدون داشتن مهارت لازم و سواد کافی برای در اختیار گرفتن شغلی مناسب تلاش می‌کند.
البته که برای عضو سابق این مافیا همه چیز بسیار سخت‌تر از زندانیان آزادشده‌ی دیگر است چرا که دولت ژاپن مزایای اجتماعی شهروند عادی را به آنها نمی‌دهد و مردم نیز آنها را نمی‌توانند انسان‌هایی قابل اعتماد و درست بیابند. درنتیجه میامی برای یافتن راهی برای ادامه زندگی‌اش موانع بسیاری را باید کنار بزند.
فیلم «زیر آسمان باز» درامی واقع‌گرایانه است که اگرچه تمام سعی خود را کرده تا در مسیر این واقع‌گرایی بماند اما تلاش زیاد برای داشتن داستانی پر شور و شاد و البته قرار دادن شخصیت‌های پیرامونی زیاد برای کمک به میامی باعث شده این فیلم آن پتانسیل بالای خود برای تبدیل شدن به درامی کامل و جامع را از دست دهد.
این فیلم سعی کرده وجه روشنی از زندگی را نشان دهد و قرار دادن افرادی که ناگاه در مسیر میامی قرار می‌گیرند و همگی به نوعی تلاش می‌کنند او را برای زندگی کمک کنند و از او نترسند، باعث شده است از اثر واقعی بودن داستان کم شود. چرا که نه مددکاران اجتماعی آنقدر می‌توانند به شخصی کمک کنند و نه مردمان عادی می‌توانند به راحتی به یک عضو مافیا که هنوز هم رفتارهای دوگانه و خشنی دارد اعتماد نمایند.
البته از سوی دیگر اگر فیلم توانسته بود وجه تاریک این روایت را بیشتر نشان دهد و بر افرادی که از میامی و کل گروه یاکوزاما متنفر هستند نیز بپردازد، این روایت بسیار بهتر از آنچه که هست می‌شد.
فیلم «زیرآسمان باز» را حتی می‌توان فیلمی دانست که به خودی خود اگر بازیگر اصلی‌اش شخصی جز «کوجی یوکوشو» بود نمی‌توانست تا این رتبه بالا هم بیاید. یوکوشو بازیگر قدیمی و معروف فیلم‌هایی چون «بابل»، «سیزده آدم‌کش» و «خاطرات یک گیشا» چنان قدرتمند در این فیلم بازی کرده که تمام اعتبار آن را به خود اختصاص داده است.
بازی او آنقدر اثرگذار و عمیق است که بدون معطلی مخاطب را متوجه خود می‌کند و این اوست که باعث می‌شود مخاطب دیگر چشم از شخصیت میامی برندارد و با آن، چنان همراهی و همدردی بکند که حتی گاهی فراموش کند او روزی عضو گروه یاکوزا بوده است.
یوکوشو چنان نقش فردی تنها و منزوی را بازی کرده که در سکانس‌هایی که او اشک می‌ریزد یا به جایی خیره شده و فکر می‌کند به راحتی می‌تواند مخاطب را درگیر کند اما باز هم او است که به مخاطب این فیلم یادآوری می‌کند که او روزی عضو یکی از بزرگ‌ترین باندهای مافیایی ژاپن بوده که تمام جامعه از آنها و از شرارت‌های آنها در امان نبوده‌اند.
او با خشم و عصبانیت خود و تغییر ناگهانی چهره‌ی خود از فردی که می‌خندد و آرام است به کسی که خشمگین است و نگاه ترسناک و وحشیانه‌ای دارد به راحتی می‌تواند این مهم را عملی کند. سکانس درگیری میامی با دو اوباشی که در حال آزار فردی در خیابان هستند به خوبی می‌تواند اوج بازیگری یوکوشو را در دو حالت خود نشان دهد. همچنین سکانس‌های تنهایی میامی یا درواقع یوکوشو و نگاهی که خیره به جایی تنها فکر می‌کند بار معنایی این شخصیت را عمیق‌تر نیز کرده است.
نتبجه گیری
فیلم «زیر آسمان باز» اگرچه روایتی دارای ایراد است اما بازیگری عالی بازیگرش، صدای موسیقی به‌جای‌اش و تدوینی که برش‌های داستان را به خوبی در کنار هم قرار داده توانسته است اثری به یادماندنی را خلق کند. اثری که با وجود یوکوشو، شخصیت میامی برای همیشه در تاریخ خانواده‌ی یاکوزا باقی بماند و فراموش نشود.
«میوا نیشیکاوا» کارگردان ژاپنی این فیلم است که بیشتر به خاطر فیلم «دکتر عزیز» محصول ۲۰۰۹، شناخته شده است. او که کارگردانی نه چندان پرکار است، این بار برخلاف همیشه که داستان‌های خود را به فیلم تبدیل می‌کرد با اقتباس داستان فیلم‌اش از یک رمان، توانسته بار دیگر نشان دهد هوش بالایی برای بودن در این عرصه دارد و در آینده می‌تواند بسیار اثرگذارتر نیز باشد.
برای مطالعه نوشته های مانند نقد فیلم زیر آسمان باز Under the Open Sky کانال یک فیلم یک زندگی را دنبال کنید.
