هفته جهانی تئاتر

هفته جهانی تئاتر هر ساله از ۲۰ مارس تا ۲۷ مارس جشن گرفته می‌شود.

این هفته شامل سه رویداد مهم است:

روز جهانی تئاتر برای کودکان

روز جهانی نمایش های عروسکی

روز جهانی تئاتر

هدف از نامگذاری

ASSITEJ  همکاری بین انجمن‌های بین‌المللی با اشکال مختلف هنری اجرای زنده و نمایش را پیشنهاد می‌کند که روز جهانی نمایش خود را بین 20 تا 27 مارس جشن می‌گیرند.

روز ۲۰ مارس (مصادف با ۲۹ اسفند) روز جهانی تئاتر برای کودکان است که هدف آن ایجاد پیوند بین کودکان و نمایش است.

شعار این روز “بردن کودکان به نمایش” است.

این تمرکز، مراکز ملی، اعضای انجمن، شرکت‌ها، سازمان‌های هنری، دانشگاهیان، معلمان، هنرمندان، دست اندرکاران و سایر علاقه‌مندان به تئاتر را برای مخاطبان جوان قادر می‌سازد تا با ایده روز جهانی ارتباط برقرار کنند.

از همه اعضای ASSITEJ دعوت می‌شود تا پیام‌های ویژه روز جهانی را که هر سال نوشته می‌شود، تبلیغ کنند، فیلم ASSITEJ را به اشتراک بگذارند و فعالیت‌های اضافی را – بزرگ یا کوچک – در نظر بگیرند. مراکز ASSITEJ هر ساله در سراسر جهان فعالیت‌هایی از کنفرانس‌ها، اجراها، کارگاه‌های آموزشی و رویدادهای رسانه‌ای ویژه مرتبط را ارائه می‌کنند.

۲۱ مارس برابر با ۱ فروردین روز جهانی نمایش عروسکی نامگذاری شده است.

و ۲۷ مارس روز جهانی تئاتر است.

پیام روز جهانی تئاتر

‍  پیام روز جهانی تئاتر

۲۷ مارس ۲۰۲۳ میلادی برابر ۷ فروردین ۱۴۰۲
نویسنده‌ی پیام:
سمیحه ایوب ( بازیگر مصری )

به همه دوستان تئاتری سرتاسر جهان،
پیام روز جهانی تئاتر را  در حالی برایتان می‌نویسم،  که از نوشتن آن بسیار خوشحالم اما زیر بار رنجی که ما هنرمندان تئاتر و دیگر هنرمندان، از فشارهای له‌کننده و وضع دردناک و ناامن جهان برما وارد می شود، تمام وجودم می لرزد.
ما نه تنها از بلاهای طبیعی و جنگها و تنش‌های جهان معاصر متضرر می شویم بلکه تاثیرات سوء آن را بر روان و آسایش‌مان نیز می بینیم.
امروز در حالی برای شما می نویسم که احساس می‌کنم که جهان مانند جزایری دور از هم است و یا مانند کشتی‌هایی که در افق مه‌آلود با بادبان‌های افراشته ولی بدون راهنما در دریا می‌گریزند؛ بدون آن‌که در افق نشانه‌ای ببینند که راهنمایشان شود. کشتی‌ها با این حال به امید بندری امن و پایان سرگردانی طولانی در میان امواج خروشان بلعیده می شوند.

هیچگاه مردم دنیا به این اندازه به هم نزدیک نبوده و در عین حال به اندازه‌ی امروز نامانوس و دور از هم نیز نبوده‌اند. اینجاست که جهان معاصر  تناقض دراماتیکِ نهفته‌اش را بر ما تحمیل می‌کند. بر خلاف آنچه که همه ما درباره همگرایی، در سیل اخبار و ارتباطات مدرن که موانع مرزهای جغرافیایی را شکافته می بینیم و با برخوردها و تنش‌هایی که جهان تجربه می‌کند، این همگرایی ظاهری از محدوده درک ما خارج شده و حتا این همگرایی ظاهری، واگرایی بنیادینی را هم ایجاد کرده است. چیزی که ما را از ذات حقیقی انسان در ساده ترین شکل آن دور می‌کند.

تئاتر اصیل کنشی بر مبنای ذات حقیقی انسان که همان زندگی است، استوار است. به بیان استاد بزرگ تئاتر، کنستانتین استانیسلاوسکی «هرگز با کفش‌های گلی بر صحنه قدم نگذارید. گرد و خاک را بیرون بتکانید، نگرانی‌های کوچک، نزاعهای جزئی و مشکلات پیش پا افتاده را با لباس‌های بیرونتان دم در بگذارید، و  هر آنچه را  که زندگی‌تان را نابود و تمرکزتان را از هنر جدا می‌کند.» وقتی که ما بر روی صحنه گام می گذاریم، تنها با روح خویش بخاط  یک انسان دیگر گام گذاشته‌‌ایم، اما این روح توانایی شگرفی در تقسیم و تکثیر دارد تا در زندگی‌های بسیاری دمیده شود که ما در این جهان می‌گسترانیم؛ تا جان بگیرد شاخساری شود و  شکوفه دهد تا از رایحه‌اش در کنار هم سرمست شویم.

‍ ‍ 🎓 دانلود پیام روز جهانی تئاتر ۲۰۲۳

هر فعالیتی  کا ما در تئاتر به عنوان نمایشنامه نویسی، کارگردانی، بازی، صحنه پردازی، شعر، موسیقی، طراحی رقص و عوامل فنی  انجام می‌دهیم،  بدون استثناء خلق زندگی است چیزی که پیش از ما بر صحنه وجود نداشته است. این زندگی سزاوار دلسوزانی است که آن را مراقبت کنند، با سینه‌ای پرمحبت آن را در آغوش کشد،  قلبی مهربان که همدل باشد و ذهنی آماده که مقدمات بودن و بقاء را فراهم کند. اغراق نمی‌کنم وقتی می‌گویم که آنچه ما بر روی صحنه خلق می‌شود، خود زندگی است، نوری است که مانند اخگری تابان در دل تاریکی می‌درخشد و شب تیره را  روشن می‌کند.

ما هنرمندان تئاتر هستیم که به زندگی شکوه می‌بخشیم.

ما کسانی هستیم که به آن تجسم می‌دهیم.
ما کسانی هستیم که آن را پرشور و پرمعنا می‌کنیم.
ما کسانی هستیم که باعث درک آن می‌شویم.
ما کسانی هستیم که با نور هنر با تاریکیِ جهل و افراط گرایی درستیزیم.
ما کسانی هستیم که آیین زندگی را جاری می‌کنیم تا زندگی در جهان جاری شود.

ما کسانی هستیم که برای این آرمان تمامی‌ تلاش، عمر، عرق، اشک، خون و روانمان را صرف می‌کنیم و هر چه باید انجام می‌دهیم تا رسالتِ متعالی دفاع از ارزش‌های حقیقی، نیکی زیبایی، و باور راستین به زندگیِ سزاوارِ زیستن، محقق شود.
من امروز با شما صحبت میکنم نه فقط برای این که حرفی زده باشم یا «تئاتر»، پدر تمام هنرها را، در روز جهانی‌اش گرامی بدارم؛ بلکه از شما می‌خواهم تا کنار هم بایستیم.

همه‌ی ما، دست در دست هم و شانه به شانه تا با صدای بلند فریاد زنیم مثل عادتمان بر صحنه های تئاتر، بگذاریم جملات بیرون بیآیند و وجدان تمام جهان را بیدار کنند. تا جوهر گمشده انسان را جستجو کنند. بیایید این تصویر نفرت‌انگیز و وحشیانه، نژاد‌پرستی، جنگ‌های خونین، یکجانبه‌گرایی، افراط‌گرایی و تندروی را پس بزنیم.
هزاران سال است انسان بر روی این زمین و زیر این آسمان گام‌نهاده و  خواهد زیست. پس پاهایش را از باتلاق جنگ و  خون‌ریزی بیرون بکشید و از او دعوت کنید تا آن را پشت در تئاتر باقی بگذارد. تا شاید شکی که بر انسان بودن ما سایه افکنده برطرف شود، تا بار دیگر شایسته نام‌انسان باشیم و به انسان بودن خود افتخار کنیم. ما همگی در انسانیت خواهر و برادریم.

رسالت ما نمایشنامه‌نویسان، حاملان مشعل روشنگری این است  از نخستین پدیداری نخستین بازیگر بر نخستین صحنه،  در خط مقدم رویارویی با  پلشتی، خون و توحش باشیم. ما با هر چه که زیبا، ناب و انسانی است روبرو می شویم ما توانایی
جاری کردن زندگی را داریم بیایید با هم آن را به جهان و انسان ارزانی کنیم.

سميحه ايوب
مصر