در این نوشته درباره لنز اسپلیت دیوپتر و ایجاد نمای هم کانونی در فیلم برداری و عکاسی صحبت خواهیم کرد.
نماهای هم کانونی به نماهایی اطلاق می شود که دو سوژه در اختلاف کانونی فاحشه ای از یکدیگر قرار گرفته است.
بنابراین یکی کاملا Focus و دیگری کاملا Flow می شود
ولی در خروجی تصویر اینگونه نیست و بلکه بوسیله استفاده از لنز یا ترفندهای تروکاژی، هر دو تصویر کاملا Focus خواهد بود.
اصلی ترین دلیل استفاده کارگردان ها از این نما، تاکید بر هر دو سوژه (دور و نزدیک) می باشد.
اسپلیت دیوپتر چیست؟
دیوپتر (به انگلیسی: Dioptre) یک واحد اندازه‌گیری برای توان عدسی است که برابر با عکس فاصلهٔ کانونی یک عدسی برحسب متر می‌باشد.
استفاده و اختراع این را به جیمز ونگ هو نسبت میدهند که در فیلم ترانس آتلانتیک (۱۹۳۱، ویلیام كی. هاوارد) برای اولین بار دیده شد.
یک اسپلیت دیوپتر شیشه‌ای نیمه‌برجسته است که در جلوی لنز اصلی دوربین متصل میشود تا نیمی از لنز را نزدیک‌بین کند.
این لنز می‌تواند بر روی یک صفحه در پس‌زمینه و نوردهی بر روی یک پیش‌زمینه فوکوس کند.
در تصویر بالا نحوه نصب لنز اسپلیت دیوپتر در دوربین را مشاهده می کنید.
یک اسپلیت دیوپتر، تمرکز عمیق واقعی را ایجاد نمی‌کند، فقط خیال غیرواقعی این است.
چیزی که آن را از فوکوس عمیق سنتی متمایز می‌کند این است که عمق میدان پیوسته از پیش‌زمینه تا پس‌زمینه وجود ندارد.
فضای بین دو شی تیز خارج از فوکوس است.
از آنجا که اسپلیت فوکوس دیوپتر تنها نیمی از لنز را پوشش می‌دهد، نماها و عکس‌هایی که در آن‌ها از آن استفاده میشود، با یک خط تار بین دو صفحه در فوکوس مشخص میشود.
استفاده از لنز اسپلیت دیوپتر باعث ایجاد نمای هم کانونی می شود.
برای آشنایی بیشتر با اصول فیلمبرداری سینمایی اینجا کلیک کنید.
