نمایشنامه‌نویسی یکی از شغل های جذاب در تئاتر است که هر کسی را می‌تواند به خودش جذب کند.
به همین دلیل ما به سراغ یک آموزش نمایشنامه‌نویسی رفتیم که توسط نمایشنامه‌نویس معروفی که نمایش‌ها را هم در آمریکا و هم در دیگر قاره‌ها به غیر از قطب جنوب به روی صحنه برده است.
جاناتان دورف مدرک لیسانس خود را از هاروارد گرفته است و همچنین خالق کتاب 101 نمایشنامه‌نویس جوان هم هست.
در نوشته های دیگر درباره کاگردانی تاتر صحبت کردیم آن را از اینجا بخوانید.
نمایشنامه‌نویسی
صحنه یک مکان جادویی است.
بازیگران و مخاطبان را در یک نمایش زنده رو در روی هم قرار می‌گیرند.
هیچ هنر دیگری نمی‌تواند به این سرعت کلمات نوشته شده را هنرمندانه خلق کند.
یونانیان و رومیان باستان معتقد بودند که شاعر نمایش قدرت و وظیفه تدریس و خشنودی را بر عهده دارد.
این یک سنت است که تا به امروز زنده مانده است. به نظر که عالی است اما شما چطور آن را انجام می‌دهید؟
قبل از اینکه نمایش شما چیزی را به دیگران آموزش دهد باید نوشته شود.
احتمالا بارها و بارها بازنویسی شود، آن را برای افراد مختلف ارسال کنید و امیدوار باشید که یکی از آن‌ها نمایشنامه شما را تولید کند.
این ممکن است یک جاده طولانی باشد
به ویژه به این دلیل که اکنون بیش از هر زمان دیگری نمایش قبل از تولید سیر تکاملی مانند مطالعه‌ها و کارگاه‌های زیادی را طی می‌کند.
نمایشنامه‌نویس خوب معمولا از صبر و پشتکار زیادی برخوردار است.
انواع نمایش
نمایش می‌تواند در قالب شکل‌ها و اندازه‌های معمول فراوانی ظاهر شود.
در ادامه به بررسی چند نوع از مدل‌های بسیار معمول آن می‌پردازیم:
نمایش ده دقیقه‌ای
نمایش‌های ده دقیقه‌ای در سال‌های اخیر بسیار محبوب شده است.
یک نمایش ده دقیقه‌ای خوب یک شیرین‌کاری یا یک طرح نیست بلکه یک نمایش نسبتا کامل، کم حجم با شروع، میانه و پایان است.
به طور معمول در یک صحنه اتفاق می‌افتد و بیش از ده صفحه هم نیست.
در حقیقیت به دلیل اینکه بسیاری از رقابت‌ها ورود نمایش با بیش از ده صفحه را رد صلاحیت می‌کنند بهتر است که به این عدد پایبند باشید.
نمایش تک پرده‌ای
نمایش تک پرده‌ای می‌تواند بین پانزده تا یک ساعت یا حتی بیشتر طول بکشد.
از نظر فنی این اسم به این دلیل انتخاب شده است که تنها در یک پرده اجرا می‌شود
(اگرچه در بعضی از موارد ممکن است بیش از یک پرده دیده شود)
اما بیشتر به عنوان نمایشی دیده می‌شود که آنقدر طولانی نیست که تمام عصر را درگیر خود کند.
احتمالا محبوب‌ترین مدت زمان برای این نوع نمایش نیم ساعت است. اگر به فکر شرکت در مسابقات دبیرستان هستید این مدت زمان بهترین انتخاب است.
یک نمایش تک‌پرده‌ای خوب روی بخش یا مشکل اصلی تمرکز می‌کند.
زمان لازم برای ورود به لایه‌های پیچیده و مختلف طرح در این نوع نمایش وجود ندارد.
و به دلایل عملی این ایده بسیار خوبی است که نمایش خود را به یک مجموعه و در حد امکان چند صحنه نگه دارید.
اگر نمایش تک پرده‌ای شما دارای دو مجموعه متفاوت باشد. این نمایشنامه نیاز به دو مجموعه متفاوت و یک تغییر در میانه نمایش دارد.
این مساله برای نمایش چیز خوبی نیست زیرا هر نمایش تک‌پرده‌ای مجموعه خاص خود را نیاز دارد.
ناگهان یک سالن نمایش با چهار نمایش تک پرده‌ای و ساخت چهار صحنه متفاوت در یک عصر مواجه می‌شود!
احتمال این اتفاق بسیار کم و نزدیک صفر است.
موقعیت دیگری که معمولا پیش می‌آید این مساله است که این نوع نمایش معمولا به اندازه‌ای طولانی نیست که تمام شب را به خود اختصاص دهد
و احتمالا مجبور باشید که از صحنه نمایش قبلی استفاده کنید.
به طور کلی بهتر است نمایشنامه خود را با در نظر گرفتن حداقل خواسته‌های فنی ممکن بنویسید.
نمایش کامل
نمایش کامل به اندازه‌ای طولانی است که تمام عصر را به خود اختصاص دهد.
اما این روزها با کوچک شدن تلویزیون‌ها و اینترنت بهتر است که دلیل خیلی خوبی برای نگه داشتن بیش از دو ساعت تماشاگر داشته باشید.
و همیشه ایده خوبی است که نمایشنامه خود را به گونه‌ای بنویسید که تا در صورت لزوم با حداقل تنظیمات و الزامات فنی تولید شود.
این بدان معنا نیست که نمایشنامه‌نویس جاه‌طلب جایی در شهر ندارد.
اما اگر تولید نمایش شما نیاز به تغییرات زیاد صحنه یا پر کردن آن با آب داشته باشید کمتر سالن نمایشی حاضر است خواسته‌های شما را بر طرف کند.
موزیکال
نمایش موزیکال می‌تواند بین ده دقیقه تا سه ساعت طول بکشد.
البته که ده دقیقه زمان بسیار جذابی از نظر هزینه نیست. چیزی میان نود دقیقه تا دو ساعت می‌تواند زمان مناسبی برای این اجرا باشد.
فضاهای نمایش
همه فضاهای تئاتر یکسان نیستند و باید توجه داشته باشید که از انواع فضاهایی که ممکن است متناسب با نمایش شما باشند آگاه باشید.
اغلب نمایش‌ها در بعضی از فضاها بهتر از سایر موقعیت‌ها اجرا می‌شوند.
با توجه به این که بیشتر فضاهای تئاتر دوگانه هستند ما در ادامه به بررسی فضاهای اصلی پرداخته‌ایم.
جلو صحنه (proscenium)
به طور موثر بازیگران به همراه مخاطبانی که در جلوی آن‌ها نشسته‌اند اجرا می‌کنند.
در واقع این صحنه کمی بالاتر از سطحی است که مخاطب قرار دارد. بیشتر سالن‌های نمایش از برادوی گرفته تا دبیرستان‌ها از این نوع فضا به شمار می‌آیند.
نمایش سه سویه
در این نوع پیکربندی هر چند ممکن است در تمام موارد صادق نباشد اما بازیگر از سه طرف با مخاطب در ارتباط است.
دایره‌ای
بازیگر در مرکز دایره می‌ایستد و مخاطبان از همه طرف او را احاطه می‌کنند.
بازیگر ممکن از طریق راهروها وارد و خارج شود.
پرس کیت الکترونیکی : صفر تا صد ایجاد پرس کیت به همراه قالب و نمونه رایگان
بلک باکس
بلک باکس یک فضا اجرا است که دقیقا همان چیزی است که از اسمش پیداست.
یک جعبه مستطیلی یا مربعی سیاه رنگ است. یک بلک باکس صحیح یک جعبه بدون صندلی با نهایت انعطاف‌پذیری است.
به این ترتیب سالن نمایش می‌تواند مخاطبان را بر اساس نیازهای شما بچیند نه اینکه نمایش و نیازهای شما بر اساس چیدمان مخاطبان شکل بگیرد.
تور
تور را نمی‌توان یک فضا نمایش در نظر گرفت اما اگر نمایش شما به یک تور نیاز دارد به این معنی است که باید بتواند در هر جایی از صحنه proscenium گرفته تا یک کلاس بسیار کوچک اجرا شود.
پس نمایشنامه‌نویس بهتر است که برخی از دستورالعمل‌ها را رعایت کند.
بدون مجموعه یا مجموعه‌ای که در کمترین زمان نصب شوند و در صندوق عقب ماشین جا شوند.
- وسایل و لباس‌ها برای حمل و نقل آسان باید در یک جعبه قرار بگیرند.
- بیشتر از نور باید به صدا تکیه کنید.
- بازیگران کمی را به خدمت بگیرید.
- بیشتر از چهل تا چهل و پنج دقیقه طول نکشد.
ساختار نمایش
ساختار نمایش باید قبل از نمایشنامه‌نویسی مشخص شود.
آیا نمایش خود را به بخش‌های مختلف یا صحنه‌های متفاوت تقسیم می‌کنید؟
تصمیم یک تصمیم کاملا سلیقه‌ای است که در ابتدا باید با چند اصل اساسی نمایشنامه‌نویسی و همچنین چرایی این تقسیمات آشنا شد.
تقریبا می‌توان گفت تمام نمایشنامه‌ها به ساختار سه بخش صحنه آغازین، حد اعلای داستان و صحنه پایانی تقسیم می‌شوند.
دقیقا مانند قالب فیلنامه‌نویسی صحنه میانی یا همان حد اعلای داستان از سایر بخش‌ها طولانی‌تر است.
ارسطو در واقع اولین کسی است که تا حد زیادی به ساختار سه بخش اعتبار بخشید و تاثیر طولانی مدتی بر نمایش‌نویسی گذاشت.
ساختار سه بخش چیست؟
واقع این ساختار بدان معناست که مهم نیست شما تقسیم‌بندی‌ها را در نمایشنامه یا صحنه‌های مختلف برچسب‌زنی کنید.
از نظر منطقی اگر شما در حال نوشتن نمایشنامه‌ای هستید که به تنفس نیاز ندارد داشتن چند صحنه عاقلانه است.
اما اگر شما انتظار دارید که یک وقفه داشته باشید آن را بین دو بخش قرار دهید. البته شما می‌توانید که وقفه را میان دو صحنه قرار دهید.
دست شما باز است و نگران نباشید.
نمایشنامه‌نویسی کنید برای خوانده شدن!
یکی از عباراتی که زیاد شنیده می‌شود خواننده است.
اما مگر به غیر از این است که نمایشنامه بیش از اینکه خوانده شود اجرا می‌شود؟
درست است اما قبل از اینکه نمایشنامه شما به روی صحنه برود باید از دست ارتش کوچک خوانندگان زنده بماند.
اغلب برای تایید گرفتن نمایشنامه توسط دو نمایشنامه‌نویس قبل از رسیدن به دست مدیر اصلی بخش توسعه خوانده می‌شود.
بعد از آن در صورت تایید شدن برای کارگردان هنری یا مدیر بخش ادبیات ارسال می‌شود.
مشاهده کردید؟
تعداد زیادی از خوانندگان نمایشنامه شما را خواهند خواند.
پس بسیار حیاتی است که نمایشنامه‌نویسی به شکلی باشد که نه تنها برای اجرا بلکه برای خواندن باشد.
منابع:
این مطلب به صورت اختصاصی برای سایت سلام ثبت نام تهیه و ترجمه شده است.
هرگونه کپی برداری از آن غیرقانونی است.
نظرات و سوالات خود را برای ما بنویسید.
