ژانرهای اصلی سینما و فیلم شامل این عناوین است:
- ژانر کمدی/ Comedic Genre
- ژانر درام/ Drama Genre
- ژانر موزیکال/ Musical Genre
- ژانر تریلر/ Thriller Genre
- ژانر اکشن/ Action Genre
- ژانر عاشقانه/ Romance Genre
- ژانر ملودرام/ Melodrama Genre
- ژانر معمایی/ Mystery Genre
- ژانر علمی-تخیلی/ Sci-Fi Genre
- ژانر فانتزی/ Fantasy Genre
- ژانر ترسناک/ Horror Genre
- ژانر وسترن/ Western Genre
- ژانر نوآر/ Noir Genre
- ژانر ماجراجویی/ Adventure Genre
تعریف ژانر فیلم
ژانر یا گونه فیلم یک نوع دسته بندی برای انواع فیلم است.
این که ژانرهای سینما چطور تعریف می‌شوند و فیلم‌ها بر چه اساسی تفکیک، جای بحث دارد.
یک رویکرد رایج، تقسیم‌بندی بر اساس لحن، شیوه پرداخت درام و اصول و قواعد بصری است.
رویکردی دیگر، با حداکثر تلاش برای کمینه‌گرایی ریشه‌هایش ژانر را محدود می‌کند به نوع احساسات و واکنشی که اثر در مخاطب خود برمی‌انگیزد.
تعریف ژانر یا گونه، با قالب و فرمت متفاوت است
و تقسیم‌بندی‌های کلی‌تر مانند فیلم مستند و داستانی، یا لایو-اکشن و انیمیشن بر قالب ساختی تاکید دارند نه ژانر.
برای مشاوره فیلمنامه اینجا کلیک کنید
ژانر کمدی/ Comedic Genre
اگر به اولین تصاویر متحرک ثبت شده توسط برادران لومیر استناد کنیم، کمدی می‌تواند قدیمی‌ترین ژانر سینما باشد.
تعریفش هم ساده است:
فیلمی که تماشاگرش را بخنداند.
در تحلیل متون نمایشی و با پی‌گیری ریشه‌های درام تا یونان باستان، کمدی در مقابل تراژدی تعریف می‌شد؛
یعنی نمایشی که شخصیت اصلی آن سرانجام خوشی داشته باشد در برابر نمایشی که شخصیت آن فرجام ناگواری دارد.
ژانر درام/ Drama Genre
در ژانرهای سینما همانند کمدی، دایره تعریف درام هم بسیار گسترده است و هر اثر جدی را در برمی‌گیرد.
اما اگر به دنبال تعریفی کاربردی‌تر باشیم، فیلم‌هایی که با توجه به لحن و احساسات و هیجان منتقل‌شده به تماشاگر در دسته‌های دیگر جا می‌گیرند، از دایره درام خارج می‌شوند
و در تعریف کلی درام با فیلم‌هایی مواجه‌ایم که داستانی جدی را بدون لحن یا تمهیدات ژانری روایت می‌کنند.
درعوض، درام با توجه به موضوع و فضای داستان به نمونه‌های خردتری تقسیم می‌شود
و برای همین عباراتی مانند درام تاریخی، درام جنگی، درام اجتماعی، درام زندگی‌نامه‌ای، درام ورزشی، درام جنایی و حتی پلیسی را زیاد می‌شنوید.
ژانر موزیکال/ Musical Genre
در ژانرهای سینما ریشه‌های این ژانر برمی‌گردد به تئاترهای موزیکال در آمریکای سال‌های ابتدایی قرن بیستم.
این نمایش‌ها نمونه‌های عامیانه‌تری از اپرا بودند و به دلیل محبوبیت پس از ناطق و رنگی شدن سینما، به عالم فیلمسازی هم راه پیدا کردند.
تعریف این ژانر ساده است:
فیلمی که روایت داستان در آن به موسیقی و آواز گره خورده باشد.
ژانر تریلر/ Thriller Genre
در ژانرهای سینما ترجمه فارسی می‌شود ژانر سینمایی مهیج یا هیجان‌آور؛
در معنای کلی هم کارکردش به هیجان آوردن مخاطب است و چند مولفه و ابزار کلی دارد مانند تعلیق و دلهره.
اگر بخواهیم از دید روایی و داستانی بررسی کنیم،
تریلر در ساده‌ترین شکل ممکن درباره شخصیتی است که باید کاری را به سرانجام برساند اما به دلیل وجود موانع و تهدیدهای بیرونی، در طول مسیر مدام باید روی لبه تیغ حرکت کند.
ژانر معمایی/ Mystery Genre
عنوان ژانر سینمایی معمایی الزاما به حل یک معما در طول داستان اشاره ندارد
و خیلی وقت‌ها در ترجمه باید آن را معادل مرموز و رازآمیز در نظر بگیریم.
بنا به هر تعریف، ژانر معمایی شخصیت اصلی و مخاطب را به دنیایی می‌برد که در آن عناصری ناشناخته وجود دارد
و تلاش برای یافتن پاسخ ناشناخته‌ها تبدیل می‌شود به خط اصلی قصه.
ژانر علمی تخیلی / Sci-fi
در ژانر علمی-تخیلی با عنصری خرق عادت و مغایر با دنیای واقعی مواجهیم
اما این عناصر برگرفته از خیال و تخیل در دنیای خود قصه توجیهی علمی و پذیرفتنی دارند
و به عبارت دیگر ما از دیدن آن‌ها شگفت‌زده می‌شویم اما در جهان خیالی قصه پذیرفته شده‌اند.
در نگاه درست‌تر باید گفت که علمی-تخیلی بیشتر رویکرد و نگاه حاکم بر جهان قصه را توصیف و شکل و لحن روایت معمولا از قواعد و اصول ژانرهای دیگر پیروی می‌کند.
ژانر فانتزی/ Fantasy Genre
فانتزی یا داستانهای خیال‌پردازانه هم از نظر وسعت دامنه تعریف ژانر با علمی-تخیلی وضعیت مشابهی دارد
فقط تفاوت کلی در این است که عنصر خیالی در جهان قصه معمولا نیازی به توجیه علمی ندارد
و بر پیش‌فرض‌هایی ناشناخته مانند جادو استوار می‌شود.
در جهانی که به واسطه خیال‌پردازی مختصات آن تغییر کرده، داستان گویی هم شکل متفاوتی دارد.
ژانر فانتزی به دلیل ریشه و سابقه طولانی در ادبیات، شامل زیرمجموعه‌های متفاوتی است.
ژانر ترسناک/ Horror Genre
در ادبیات، ژانرهای علمی-تخیلی، فانتزی و ترسناک مجموعه بزرگتری به نام ادبیات گمانه‌زن را تشکیل می‌دهند
که در آن‌ها وجود عنصری خیالی به شکل‌ها و کارکردهای گوناگون حرف اصلی را می‌زند.
در سینما هم تعریف این ژانر ساده است:
هر فیلمی که تماشاگر از دیدن آن بترسد. زیرشاخه‌ها‌ی ترسناک بر اساس عامل ایجاد هراس تقسیم می‌شود.
ژانر وسترن/ Western Genre
این یکی از نمونه‌های مناقشه‌برانگیز در بحث گونه‌شناسی آثار سینمایی و البته ادبی است.
خیلی از اساتید فن، وسترن را یک ژانر در نظر می‌گیرند؛ به دلیل قدمت، فضا و الگوهای قصه‌گویی.
گروهی دیگر از وسترن نه به‌عنوان ژانر بلکه در قالب لحن یا سبکی مشخص در سینما یاد می‌کنند.
ژانر نوآر/ Noir Genre
در این مورد هم مانند وسترن بحث و جدل زیاد است اما همگان دیگر به توافق رسیده‌اند که نوآر ژانر نیست بلکه یک لحن و سبک سینمایی است.
ریشه نوآر برمی‌گردد به سال‌های جنگ جهانی دوم و عبارتی که فرانسوی‌ها برای توصیف نسل جدیدی از فیلم‌های جنایی آمریکایی به کار می‌بردند
که چه بافت بصری متاثر از سینمای اکسپرسیونیستی و چه روایت‌های تلخ و نافرجام آن‌ها، همه بر یک جهان‌بینی تیره و تار تاکید داشت.
ژانرهای سینما
ژانر ماجراجویی/ Adventure Genre
باز هم یکی دیگر از تعاریف بحث‌برانگیز، گرچه بر سر ژانر بودن داستانهای ماجراجویی به دلیل ریشه‌های محکم و قدیمی ادبی دعوا وجود ندارد،
اما در تعریفش شاید به مشکل بخوریم؛ چرا که با ژانرهای دیگر نزدیکی زیادی دارد.
مهم‌ترین فرق یک اثر ماجراجویانه با تریلر را می‌شود این‌گونه توضیح داد که برخلاف تریلر، در ماجراجویی قهرمان داستان از چالش‌های پیش‌رو خبر دارد
و تصمیم می‌گیرد که بر آن‌ها غلبه کند.
عموما هم قصه به سمت لحنی سرخوشانه‌تر متمایل است.
