مهمترین مساله در پخش بینالمللی فیلم مستند
در کارگاه «استراتژیهای پخش بینالملل» جشنواره سینماحقیقت
در کارگاه «استراتژیهای پخش بینالملل» جشنواره سینماحقیقت مطرح شد. پخش بینالمللی فیلم مستند.
بکر بودن و خوشساخت بودن اثر؛ مهمترین مساله در پخش بینالمللی فیلم مستند است.
در حاشیه برگزاری جشنواره «سینماحقیقت»، کارگاه «استراتژیهای پخش بینالملل» با ندا لوکیچ، مدیر پخش جشنوارهای شرکت پخش تاسکوفسکی، برگزار شد.
در ابتدای این کارگاه، لوکیچ ضمن اظهار تاسف از این که نتوانسته بود حضوری در جلسه حاضر شود گفت: برای پخش یک مستند بینالملل، بهترین زمان در همان هنگام شکلگیری ایده است. یعنی هرچه سریعتر پخشکننده بینالمللی برای فیلم پیدا شود، همان قدر بهتر است.
او ادامه داد: یکی از مهمترین عاملها، هنگام پخش فیلم داستان آن است. باید به تماشاچی بینالملل فکر کرد که چرا باید در نظر انسانی از ملیتی دیگر آن مستند خاص جذاب بهنظر برسد. باید بتوان به این سوال پاسخ داد که وجه منحصر به فرد کننده مستند شما چه خواهد بود.
لوکیچ گفت: پیوستن سریع پخشکننده به مستند، باعث بهبود روند جذب سرمایه خواهد شد و مسیر اولین نمایش بینالمللی فیلم را تسهیل خواهد کرد. معمولا پخشکنندهها در مرحله رافکات به پروژه اضافه میشوند و شروع به شناسایی پتانسیل مستند برای پخش بینالمللی میکنند.
این پخشکننده بیان کرد: مسئله مهم در پخش، تعیین استراتژی جشنوارهای فیلم است. این مسئله که شروع خوبی داشته باشید خیلی مهم است. برای همین مهم است که اولین اکران فیلم در جشنوارههای سطح اول جهانی باشد.
او ادامه داد: در ابتدا فیلم مستند در جشنوارهها به نمایش در میآید. سپس اگر قابلیت اکران سینمایی را دارا باشد، نوبت اکران آن در سینما میرسد. در آخر نیز میتوان مستند را برای پلتفرمهای متفاوت پخش فیلم ارسال کرد.
لوکیچ گفت: یکی از مهمترین مباحث این است که برای پخش فیلم اصلا چهکار نباید کرد. برای مثال اگر فیلمی را به تلویزیون میفروشید حتما از تاریخ پخش آگاه شوید تا بتوانید برای حضور در جشنوارهها برنامهریزی کنید. ضمن این که سعی کنید تا حد امکان با هیج پخشکنندهای قرارداد انحصاری نبندید تا حداقل بازه زمانی انحصار زمان کوتاهتری داشته باشد. توجه کنید که بهتر است که پخشکننده، فیلم را تنها در یک جغرافیای محدود نمایش بدهد.
این پخشکننده ادامه داد: معمولا در جشنوارههای بزرگ سینمایی، میتوان پخشکنندگان بزرگ و بینالمللی را پیدا کرد و با آنها وارد مذاکره برای همکاری شد. سایتهایی هم هستند که فعالان پخش در آن حضور دارند و با یک هزینه عضویت سالانه میتوان به شمارههای پخشکنندهها دسترسی داشت.
او ادامه داد: معمولا آژانس پخش بینالمللی حق پخش فیلم را در سراسر دنیا میخواهند. اما میتوان در بعضی از مناطق حق پخش را حذف کرد. طول قرارداد معمولا بین ۳ تا ۷ سال است. اما اگر حس شود فیلم پتانسیل خیلی خاصی برای فروش ندارد، قرارداد کوتاهمدت میشود. البته که بازه زمانی طلایی برای پخش فیلم در همان دو سال اولیه بعد از تولید است.
لوکیچ بیان کرد: یک مسئله مهم دیگر هنگام پخش فیلم، سیناپس مطبوعاتی آن است و نقش روابطعمومی مستند شما در این مرحله بسیار مهم است تا بتوان روزنامهنگاران را مجاب به حرف زدن درباره فیلم کرد.
او در ادامه درباره جشنوارههای مهم و معتبر جهانی برای نمایش فیلم مستند صحبت کرد و گفت: بهتر است در همان سال اول اکران فیلم، آن را در جشنوارههای مهم و معتبر جهانی نمایش داد. البته توجه به این نکته خالی از لطف نیست که اگر جشنواره بزرگی فیلم شما را نپذیرفت این به معنای بد بودن فیلم شما نیست و همچنان برای دیده شدن مستند فرصتهای بیشماری وجود دارد.
در بخش دیگری از کارگاه، لوکیچ بیان کرد: مهمترین مسئله در پخش فیلم مستند بکر بودن و خوشساخت بودن فیلم است. دستورعمل واحدی نیست که برای جشنوارهها کدام نوع از فیلمها یا سوژهها اهمیت بیشتری دارند. در نتیجه به نظر من هر کارگردان موظف است با لحن خودش دنیای درونی خویش را به ترسیم بکشد و پس از آن اقدام به پخش اثر کند. توصیهام به همه فیلمسازها این است که هنگام ساخت اثر به دنبال دل خود بروند.
بازنشر از سایت سینما حقیقت