مرلین مونرو نه تنها یکی از نمادهای زیبایی در قرن بیستم بود، که حضور درخشانش در بسیاری از فیلم‌ها را می‌توان به عنوان ظرافت‌های اجرایی در بازیگری در نظر گرفت.
ستاره‌ای که می‌توانست با درهم‌آمیزی مایه‌های رمانتیک با طنز، لحظه‌های کم‌نظیری بیافریند و احساسات متناقضی را همسو با موقعیت‌های نقش‌هایش بروز دهد.
ستاره زیبا
نوعی شور و شیطنت همراه با حزن و معصومیت در وجود مرلین مونرو بود که نقش‌هایش را بین چندین نسل از عشاق سینما این‌قدر دوست‌داشتنی و همدلی‌برانگیز کرده است.
مرلین مونرو از مهمترین بازیگران قرن بیستم است.
او بیشتر نقش شخصیت‌هایی را بر عهده می‌گرفت که به «بلوند احمق» شهرت داشت.
مرلین مونرو از پول‌سازترین ستارگان عصر خود بود و تأثیرگذاری‌هایش در فرهنگ عامه از او یک شمایل فرهنگی ساخته است
او با جذابیت‌های جنسی و استعداد بالای طنزگویی در سال ۱۹۵۳ در فیلم چگونه می‌توان با یک میلیونر ازدواج کرد درخشید.
زندگی او روی پرده، یک زندگی رؤیایی بود که سینما ساخته بود، اما در دنیای واقعی مشکلات و تفاوتهایی داشت که مردم از مرلین مونروی محبوبشان انتظار نداشتند.
شخصیت و انتظاراتی که سینما ساخت فراتر از توانایی‌ها و گاهی متفاوت با خواسته‌های او بود.
وی در جایی گفته بود:
«من یک زن بازنده‌ام. مردها، زیادی از من انتظار دارند؛ به خاطر تصویری که از من ساخته شده و خودم هم در ساخت آن کمک کرده‌ام؛ من سمبلی از تنها چیزی هستم که مردان از آن استقبال می‌کنند»
جالب است بدانید که مرلین مونرو یک پارادوکس بزرگ در زندگی خود داشت.
آن این بود که: “اگر مردی را دیوانه وار دوست داشت، آن مرد مرلین را دوستش نمی‌داشت و اگر مردی مونرو را می‌پرستید، مرلین علاقه‌ای به او نداشت!”
شاید همین مسئله هم باعث شد این بازیگر مشهور هالیوود زندگی پرهیاهویی را تجربه کند.
علت مرگ مرلین مونرو
مونرو سرانجام در سن ۳۶ سالگی و در اوج محبوبیت درگذشت.
دلیل رسمی مرگ وی «خودکشی» بر اثر «مصرف بیش از حد داروهای خواب‌آور و آرام‌بخش» اعلام شد.
اما ادعاهای مبنی بر حصول یک توطئه و مجموعه حوادث اسرارآمیزی که منجر به مرگ وی شد، همواره بحث‌برانگیز بوده‌است.
پس از مرگ مرلین هفته‌ای سه بار گل‌های سرخی بر سر خاک وی به مدت ۲۰ سال فرستاده می‌شد. این فرد کسی نبود جز جو دی ماجیو، معشوقه یکی از پر آوازه‌ترین بازیگران قرن بیستم.
کودکی
مرلین مونرو با نام اصلی “نورما جین مورتنسون” ۹۴ سال پیش (اول ژوئن) در لس‌آنجلس آمریکا به دنیا آمد.
مریلین مونرو با نام اصلی «نورما جین مورتنسون» در تاریخ ۱ ژوئن ۱۹۲۶ میلادی در لس آنجلس به دنیا آمد.
در ۹ سالگی به یتیم‌خانه سپرده شد و سپس در طول سال‌ها سرپرستی وی به ۱۱ خانواده مختلف سپرده شد.
مادرش از بیماری روان‌گسیختگی رنج می‌برد.
جدایی مریلین از مادرش در هشت سالگی اتفاق افتاد.
او یک سال در پرورشگاه بود و پس از آن حق حضانتش به دوست صمیمی مادرش، گریس مکی، سپرده شد.
در طول سال‌ها، نگهداری مریلین مونرو به ۱۱ خانواده مختلف سپرده شد.
او در دومین خانه مورد تجاوز قرار گرفت.
این تجاوز تأثیرات روانی عمیقی بر او و به ویژه رفتار جنسی او گذاشت؛ او به‌طور دردناکی احساس نا امنی می‌کرد.
لویس بنر نویسنده کتاب شور و تضاد ادعا می‌کند:
«سوءاستفاده جنسی در دوران کودکی، به دوری از مردان و نزدیکی به همجنسگرایی کمک می‌کند. مونرو همواره گفته که دیدن زنان زیبا همیشه برایم جذاب بوده و گرایش به زنان برای من طبیعی است.
وقتی زندگی او با مردان شروع شد، محدودیت‌های فراوان این دوران بر روی قبول طبیعت همجنسگرایی او تأثیر منفی گذاشت.»
پدر و ازدواج
درست پس از جنگ جهانی دوم در آمریکا بیش از هر زمان دیگری در تاریخ این کشور نقش پدر بسیار کلیدی در تربیت دختر در خانواده تصور می‌شد.
به این دلیل مرلین مونرو به دنبال پدرش گشت، او را پیدا کرد ولی پدر حاضر نشد که مریلین را ببیند.
بعدتر، زمانی که او بازیگر پرآوازه‌ای شده بود، پدرش درخواست ملاقات با او را کرد، این بار این مریلین بود که از دیدن پدر سرباز زد.
مریلین در زمان تشیع جنازه پدرش به دوستی گفت که علت سرپیچی پدر از دیدار دخترش مریلین این بود که نمی‌خواست زن دومش بفهمد که او فرزندی از زن دیگری دارد.
در سن ۱۶ سالگی مجبور به ازدواج با پسر یکی از همسایگان به نام کریس مک‌کی شد.
اندکی بعد همسرش به جنگ فراخوانده شد. این ازدواج چهار سال بعد با توافق هر دو به طلاق منتهی شد.
پس از طلاق از همسرش، برای بدست آوردن خرج زندگی در یک کارخانهٔ اسلحه‌سازی مشغول به کار شد.
شروع حرفه
در آنجا بود که توجه یک عکاس ارتش ایالات متحده آمریکا را به خود جلب کرد و تصویرش بر جلد مجلهٔ رسمی ارتش با نام «Yank» نقش بست.
در سال ۱۹۴۵ نورما جین به عنوان مدل عکاسی کم‌کم به چهره‌ای شناخته شده تبدیل شد.
او قراردادی را با یک آژانس مد در هالیوود امضا کرد و به سرعت راه رفتن روی سکوی مد و ژست گرفتن در برابر دوربین را فرا گرفت.
اندکی بعد مشاوری را استخدام کرد و به توصیه این مشاور موهای تیره‌اش را به رنگ بلوند درآورد.
در آن زمان نورما جین نام هنری « مریلین مونرو » را برای خود برگزید.
او «مریلین» را از روی نام مریلین میلر رقصنده و خواننده مشهور تئاتر برادوی و «مونرو» را از نام فامیلی مادرش انتخاب نموده بود.
چرا موی زال و پوست پیسی گرفته اروپایی ها نماد زیباییه؟
حیف موی مشکی و پوست گندمی شرقیا نیست؟