نگاهی به رویدادهای سینمای جهان؛ شب درد و افتخار

با وجود بازتاب وسیعی که نمایش فیلم «روز روزگاری در هالیوود» تارانتینو در رسانه‌ها داشت و شایع شده بود که به خاطر استقبال زیادی که از آن شده بلیت مهمان‌ها با قیمت گزاف از بازار سیاه سر درآورده، اما هفتادودومین دوره جشنواره فیلم کن به ریاست الخاندرو گونسالس اینیاریتو درحالی به پایان رسید که هیات داوران همگی برسر اهدای جایزه نخل طلا به «انگل» ساخته‌ی جون-هو بونگ، کارگردان اهل کره جنوبی همنظر بودند. «انگل» اثر جون-هو ما را به یاد «دله‌دزدها» (هیروکازو کورئیدا)، فیلم ژاپنی برنده نخل طلای سال ۲۰۱۸، می‌­اندازد.

«انگل» داستان خانواده‌­ای از طبقه فرودست است که برای بالا کشیدن خود سعی می­‌کنند به داخل خانواده­‌ای ثروتمند نفوذ کنند. جایزه بزرگ هیات داوران را ماتی دیوپ برای اولین فیلم بلندش، «آتلانتیک» دریافت کرد؛ «آتلانتیک» سمت کم‌­تر دیده شده بحران پناهجویان در اروپا را از دید زنی روایت می­‌کند که مرد محبوبش برای عبور غیرقانونی از مرز او را رها می­‌کند. جایزه بهترین بازیگر زن به امیلی بیچام برای بازی در «جو کوچولو»  ساخته‌ی جسیکا هاسنر رسید؛ او در نقش محققی ظاهر می­‌شود و کم‌­کم گمان می­‌کند اصلاح ژنتیکی که در گیاهی ایجاد کرده برای بشریت خطرناک است.

آنتونیو باندراس با حدود ۴۰ سال سابقه بازیگری، برای بازی در «درد و افتخار» به کارگردانی پدرو آلمادووار برنده جایزه بهترین بازیگر مرد شد. او بعد از دریافت جایزه‌اش گفت: «مردم فکر می­‌کنند ما بر روی فرش قرمز زندگی می­‌کنیم، اما این فکر درست نیست. ما رنج بسیار تحمل می­‌کنیم و درد در وجود هر کدام از ما بازیگرها، با هر نوع نژاد و سبک زندگی وجود دارد. اما در مسر حرفه­‌مان افتخار هم هست و امشب زمان افتخار من است». جایزه هیات داوران به­‌طور مشترک به «بینوایان» ساخته لاج لی از فرانسه و «شبگرد» اثر کلبر مندونسا فیلیو و ژولیانو دورنلیس از برزیل رسید.

 مایکل مور هنگام اهدای این جایزه گفت: «ترامپ دروغی است که راه را برای دروغ‌­ها بیش‌­تر باز می‌­کند!». ژان-پیر و لوک داردن که به­‌عنوان کارگردان­‌های مورد علاقه جشنواره کن شناخته شده‌­اند و قبلا دوبار جایزه نخل طلا را کسب کرده‌اند، حال برای «احمد جوان» جایزه بهترین کارگردانی جشنواره را گرفتند؛ «احمد جوان» داستان جوان مسلمانی را به تصویر می­‌کشد که در بلژیک زندگی می­‌کند و پس از آن­‌که امام جمعه‌ای افراطی او را شست‌­وشوی مغزی می‌دهد سعی می­‌کند معلم خود را بکشد. نویسنده و کارگردان فرانسوی، سلین سیاما، برای نوشتن فیلم‌­نامه «پرتره یک بانو در آتش» جایزه بهترین فیلم‌نامه را به‌­دست آورد؛ فیلم به زندگی زنی دگرباش می­‌پردازد. جایزه «نگاه ویژه» به «این باید بهشت باشد» ساخته الیا سلیمان اختصاص یافت؛ سبک کمدی «این باید بهشت باشد» در بخش مسابقه‌ی جشنواره امسال نادر بود.

هیات داورانی که اینیاریتو ریاست‌شان را داشت، عبارت بودند از: انکی بیلال نویسنده، هنرمند و کارگردان فرانسوی، روبین کامپیلو کارگردان فرانسوی، مایمونا ان دیایه بازیگر و کارگردان اهل بورکینافاسو، ال فانینگ بازیگر آمریکایی، یورگس لانتیموس کارگردان یونانی، پاول پاولیکوفسکی کارگردان لهستانی، کلی رایکارد کارگردان آمریکایی و آلیس رورواچر کارگردان ایتالیایی.

گردآوری و ترجمه سارا مهرابی