در نشست جامعه شناختی فیلم با ” با تو می مانم” مطرح شد؛ هنر سینما باید دیدگاه جامعه را نسبت به کودکان کار تغییر دهد
به گزارش خبرنگار دریچه سینما، نیکامهر دیلمی؛ صبح روز پنجشنبه درنشست خبری ، تخصصی فیلم " با تو می مانم" از زاویه جامعه شناختی مورد بررسی و همچنین نقش رسانه در ترویج و تغییر نگرش افراد جامعه نسبت به کودکان کار نیز مطرح شد؛ در این نشست تخصصی شهلا کاظمی پور جامعه شناس، منصور دهقان مدیر عامل موسسه کمک ( حمایت از کودکان بی سرپرست و بی پناه ) و همچنین محمد رضا یکانی تهیه کننده و کارگردان اثر و نفیسه نوری نویسنده حضور داشتند.
محمدرضا یکانی تهیه کننده و کارگردان این فیلم بلند ۹۰ دقیقه ای با اشاره به چگونگی تهیه و تولید این اثر عنوان کرد: این فیلم در حمایت از کودکان کار و برای پخش در شبکه نمایش خانگی تولید شده، ساخت این فیلم در سال ۹۶ آغاز و در سال جاری نیز به مرحله پخش رسید، خوشبختانه در این زمان این اثر به بهانه ای برای شناسایی کودکان کار و آسیب شناسی تخصصی این جریان تبدیل شد. بنا بر آمار ارائه شده از سوی نهادهای مرتبط تعداد کودکان کار در سراسر کشور در سال های اخیر افزایش یافته است.
وی تصریح کرد: انجام کارهای سخت از سوی کودکان در کشورهای پیشرفته نمود چندانی ندارد و ما در این حوزه به دنبال این هستیم تا با ساخت ونمایش فیلم هایی از این دست بتوانیم نگاه و تفکر عموم مردم رو نسبت به این کودکان عوض نموده و هر فردی در جامعه در حوزه مسئولیت اجتماعی خود نقش پر رنگ تری داشته باشد و سینما و رسانه در این امر خطیر نقش بسیار مهمی دارد. خوشبختانه در زمان طی کردن و ساخت این فیلم موسسه غیر دولتی حمایت از کودکان کار یا همان موسسه کمک به یاری تیم فیلم سازی شتافتند.
وی اظهار کرد: ساخت این فیلم از یک تحقیق میدانی آغاز شد و هدف نیز تلاش برای ایجاد انگیزه در کودکان کار و رسیدن به زندگی بهتر و همچنین جلوگیری از سو استفاده از این کودکان می باشد .
هیچ نوع حمایت دولتی از فیلم صورت نگرفت
یکانی گفت: در همین راستا پس از بازنویسی فیلمنامه تولید این فیلم آغاز شد؛ در زمان ساخت این اثر بسیاری از سازمان های مردم نهاد و موسسات غیر دولتی به کمک ما شتافتند اما هیچ نوع حمایتی از سمت نهادهای دولتی صورت نگرفت. در نهایت نیز این اثر با سرمایه بخش خصوصی و سینمای مستقل ساخته شد.
این کارگردان در ادامه با تاکید بر این که دغدغه اصلی از ساخت این اثر این است که افراد جامعه نسبت به سرنوشت این کودکان بی تفاوت نباشند، عنوان کرد: تماشاچیان با دیدن این فیلم می توانند از درد این کودکان با اطلاع شوند و از استثمار این نوع کودکان جلوگیری به عمل آورند. در واقع می توان گفت ما به دنبال ایجاد یک روحیه جمعی برای حمایت از این کودکان بودیم.
وی با اشاره افزایش تعداد کودکان کار در سال های اخیر افزود: در این فیلم علاوه بر مشکلات کودکان کار به سایر مشکلات و آسیب های جامعه از جمله بیکاری ، مشکلات و معضلات زنان سرپرست خانوار ، معلولیت جسمی و …. پرداخته شده؛ در این راستا و به منظور حل این معضل تنها از دو روش پیشگیری و اقدامات عملی می توان بهره برد اما متاسفانه پیشگیری در این حوزه در جامعه ما تعریف درستی نداشته و به خوبی پیاده سازی نمی شود و در مرحله اقدام نیز فعالیت خاصی صورت نمی گیرد.
رسانه ها و فیلمسازان باید دیدگاه جامعه را نسبت به کودکان کار تغییر دهند
کارگردان این فیلم بلند اظهار کرد: نقش رسانه ها و فیلمسازان در زمینه اطلاع رسانی در خصوص آسیب های وارد شده به کودکان کار بسیار مهم است ؛ آنها باید مردم را با واقعیتهای زندگی این کودکان آشنا و روحیه مردمی را برای پذیرش مسئولیت اجتماعی خود تقویت و بیدار نمایند.
وی در پایان تاکید کرد: یک فیلمساز اجتماعی باید دغدغه مدار و با محیط جامعه در ارتباط باشد؛ خوشبختانه این اثر در این زمان در ۳ جشنواره خارجی نیز منتخب شده است.
دولت باید ساختارهای موجود را تغییر دهد و سیاستگذاران نیز باید توجه دو چندانی به این حوزه داشته باشند
کاظمی پور جامعه شناس نیز ضمن حضور در این نشست تخصصی عنوان کرد: فعالیت کودکان کار به عنوان یک آسیب اجتماعی شناخته می شود و در این زمان این کودکان نیاز به یک مامن امن هستند؛ باید در جامعه یک بستر امن برای این کودکان ایجاد کرد تا بتوانند مهارت های زندگی و شغلی را فرا بگیرند.
وی افزود: متاسفانه در برخی موارد به کودکان کار که دختر هستند، تجاوز روحی وجسمی می شود و به همین دلیل در معرض بیماری هایی همچون ایدز قرار می گیرند. متولی اصلی رسیدگی به این کودکان سازمان بهزیستی است؛ این سازمان باید به کودکان کار و بی پناه رسیدگی کند.
این جامعه شناس تصریح کرد: ساختار اجتماعی در این حوزه باید تغییر کند و از سوی دیگر تلاش شود که مقوله فقر در جامعه ریشه کن شود؛ در همین راستا لازم است تا آموزش و پرورش برای همه کودکان اجباری و بدون دریافت هزینه شود؛
وی اظهار کرد: دولت موظف است این کودکان را تحت پوشش بیمه تأمین اجتماعی قرار دهد؛ انجام چنین حرکتی عزمی جدی می خواهد و قدم بزرگی نیز به منظور حل مشکلات موجود در این حوزه محسوب می شود.
کاظمی پور با تاکید بر این که جامعه شناسان باید نسبت به این گونه مسائل حساس و به دنبال نقد این جریان باشند گفت: دولت باید ساختارهای موجود را تغییر دهد و سیاستگذاران نیز باید توجه دو چندانی به این حوزه داشته باشند
صدای کودکان کار و بی پناه به گوش مردم و مسئولان نمی رسد
منصور دهقان، مدیرعامل موسسه کمک ( حمایت از کودکان کار و بی پناه ) نیز با حضور در این نشست عنوان کرد: این موسسه در این زمان از سوی حمایت های مردمی اداره می شود و ۲۵۰ محل درمانی و بیمارستانی نیز با این موسسه همکاری می کنند، به دنبال این هستیم که از طریق هنر سینما بتوانیم صدای مظلومیت کودکان بی پناه را به گوش مردم برسانیم زیرا وضعیت کودکان بی پناه چندین برابر بدتر از کودکان کار است و صدای آنها به گوش مسئولین و مردم نمیرسد.
وی عنوان کرد: به تصویر کشیدن مشکلات شخصیت اول این فیلم بلند که یک کودک ناشنوا و بی پناه است باعث تغییر نگرش مردم و اعتماد سازی در جامعه نسبت به فعالیت انجمن های مردم نهاد خواهد شد؛ زیرا در این زمان شرایط کوکان کار و بی پناه قابل توصیف نیست.
مدیرعامل موسسه کمک افزود: در این موسسه به تمامی مشکلات یک خانواده در ابعاد مختلف رسیدگی می شود و در همین راستا به منظور اعتماد سازی خانواده های تحت پوشش فعالیتهای وسیعی انجام شده اما باز هم نیاز است که در این حوزه نهادها و سازمان های مختلف که فعالیت مشترکی دارند به یکدیگر متصل شوند و در واقع یک سیستم جامع نرم افزاری ساخته شود.
وی عنوان کرد: به تصویر کشیدن مشکلات شخصیت اول این فیلم بلند که یک کودک ناشنوا و بی پناه است باعث تغییر نگرش مردم و اعتماد سازی در جامعه نسبت به فعالیت انجمن های مردم نهاد خواهد شد؛ زیرا در این زمان شرایط کوکان کار و بی پناه قابل توصیف نیست.
مدیرعامل موسسه کمک افزود: در این موسسه به تمامی مشکلات یک خانواده در ابعاد مختلف رسیدگی می شود و در همین راستا به منظور اعتماد سازی خانواده های تحت پوشش فعالیتهای وسیعی انجام شده اما باز هم نیاز است که در این حوزه نهادها و سازمان های مختلف که فعالیت مشترکی دارند به یکدیگر متصل شوند و در واقع یک سیستم جامع نرم افزاری ساخته شود