🎓 مقاله کوتاه تئاتر برای مکان یا «تئاتر خاص سایت»
تئاتر مخصوص سایت ( تئاتر برای مکان)، یک تولید تئاتری است که در مکانی منحصر به فرد، و غیر از یک تئاتر استاندارد اجرا می‌شود، این سایت منحصر به فرد ممکن است بدون هیچ هدفی برای اهداف نمایشی (به عنوان مثال، یک هتل ، حیاط ، یا ساختمان تغییر شکل یافته) ساخته شده باشد.
همچنین ممکن است به سادگی یک فضای غیر متعارف برای تئاتر (به عنوان مثال، یک جنگل ) باشد.
مکان اغلب به این دلیل انتخاب می شود که برای نمایشنامه یا اجراکنندگان اهمیت خاصی دارد و اجرا اغلب به گونه ای طراحی می شود که از ویژگی های منحصر به فرد مکان استفاده کند.
«تئاتر خاص سایت یا تئاتر برای مکان به دنبال استفاده از ویژگی‌های منظره یک سایت منحصر به فرد، به جای یک صحنه تئاتر معمولی، برای عمق بخشیدن به یک تولید تئاتر است».
کاربرد سایت ها
سایت‌ها بر اساس توانایی‌شان در تقویت داستان سرایی و ایجاد پس‌زمینه واضح‌تر برای بازیگران در یک تولید تئاتر انتخاب می‌شوند.
اجرا در یک سالن تئاتر سنتی که به یک فضای خاص تغییر شکل داده است (مثلاً یک زباله دان) نیز می تواند به عنوان یک مکان خاص در نظر گرفته شود.
تئاتر خاص سایت معمولاً تعاملی‌تر از تئاتر معمولی است و اغلب در سازه‌هایی برگزار می‌شود که در ابتدا به دلایل غیر نمایشی ساخته شده‌اند و برای عملکردهای جدید و مبتنی بر اجرا بازسازی یا تغییر یافته‌اند، تعاریف تئاتر خاص سایت به دلیل استفاده از آن در مطالعات تئاتر و هنرهای تجسمی پیچیده است.
جایی که از آن به عنوان تئاتر «Promenade» نیز یاد می شود، تئاتر خاص سایت می‌تواند شامل انواع تئاترهای بیرونی، خیابانی، تعاملی، مشارکتی و تئاتر محیطی نیز باشد، اما لزوما با آنها کمی متفاوت است.
تولیدی که سعی می‌کند با بیرون کشیدن اجرا و حرکت از صحنه ی سنتی، مخاطب را در اجرا غرق و درگیر کند، باید دقت کرد که تئاتر محیطی ، مکانهای مرده را به مکانهایی فعال برای اجرای تئاتر تبدیل می کند ، اما تئاتر خاص سایت به خاطر ویژگی های منحصر به فرد مکان – انتخاب و یا ساخته می شود (مثلاً اجرای هملت در یک قلعه دانمارکی واقعی)، یا پهنه ی دیواری خاص در سطح شهر که در روی آن می توان بازی هایی انجام داد،
چند نمونه:
نمونه هایی از تئاترهای خاص سایت عبارتند از:
-توفان مونت آلبرت با تراموا ۱۹۸۲ / نمایشی که در قطار مسیر ملبورن – آدلاید استرالیا، و در حال حرکت انجام شد، تماشاگران به عنوان همسفران میان شخصیت های مختلفی که در ایستگاه های معمولی در طول مسیر وارد قطار می شدند و از آن خارج می شدند غوطه ور بودند، این کار به راه اندازی یک تئاتر خاص با اهداف فرهنگی در ملبورن کمک کرد.
– خانه کامل، بدون جای خالی ۱۹۸۹ / از طریق صحنه‌هایی که در اتاق‌های مختلفِ ساختمان بزرگ «لیندن» اجرا شد.
اتاق‌های نشیمن پیشرفت اجتماعی و فرهنگی ساختمان را از عمارت خانوادگی، پانسیون، تا گالری هنر معاصر نشان می‌داد،مخاطبان در گروه‌های کوچک در ساختمان حرکت می کردند و در آنجا شاهد زندگی شخصیت‌های خیالی بودند که در لحظات کلیدی تاریخ در «لیندن» زندگی می‌کردند.
– و غیره
هنر را تنها با قوانین حرکت می توان درک کرد، نه بر اساس مجموعه ای از تغییرات ثابت، با رابطه اش با آنچه نیست تعریف می شود.
«نظریه‌ی زیبایی‌شناسی»
تئودور دبلیو آدورنو
از کانال محترم TheatreAcademyVII تئاتر برای مکان
